Kłamstwa roz. 2 cz. 8

http://www.youtube.com/watch?v=7OPREkGhvlk

Kłamstwa roz. 2 cz. 8

Siedziałam z moimi rodzicami w moim pokoju.
-Diana&

Nie byłam w stanie się odezwać. Zatkało mnie. Zupełnie nie wiedziałam co odpowiedzieć. Rodzice patrzyli na mnie z lekkim zdenerwowaniem. Czekali na moją reakcję. W końcu wykrztusiłam kilka słów, bo tylko na tyle było mnie stać.
-Będę miała& siostrę?
Spojrzałam na brzuch mojej mamy. Nie mieściło mi się to w głowie.
-Kiedy?- zapytałam.
-Za 6 miesięcy, kochanie.
Teraz byłam jeszcze bardziej zszokowana.
-Miesiąc przed tym jak wysłaliście mnie do kliniki, już wiedzieliście, że będę miała rodzeństwo i mnie o tym nie poinformowaliście?
-Nie mieliśmy kiedy Ci o tym powiedzieć.
-A pytaliście mnie o zdanie!?- byłam naprawdę zdenerwowana. Przewróciłam oczami i wstałam z łóżka. Ruszyłam w stronę drzwi.
-Gdzie idziesz, skarbie?- zapytał mój tata.
-Nie wiem- odpowiedziałam i wyszłam z mojego pokoju. Dzisiaj mijał drugi miesiąc, od kiedy jestem w klinice. Był wrzesień, pewnie gdyby mnie tutaj nie było, właśnie bym słuchała o przedmiotowym systemie oceniania z biologii. Jednak tak nie jest. Jestem w klinice, gdzie próbują wyleczyć mnie z anoreksji. Odkąd tu jestem, przytyłam 4 kilogramy. Kiedy cyferki na wadze wzrastały miałam łzy w oczach. Ale nic nie mogłam na to poradzić. Przecież jestem chora. Fizycznie i psychicznie. Mam anoreksję. I jeszcze informacja, że będę miała rodzeństwo. Było to dla mnie za dużo.