Cytaty.

http://www.youtube.com/watch?v=435i-1bqB9Y

ZAPRASZAM DO POPRZEDNIEJ NOTKI - 33 CZ. "PRAWIE JAK MIŁOŚĆ"

ORAZ DO WZIĘCIA UDZIAŁU W KONKURSIE (ZGŁOSZENIA PRZYJMUJĘ DO PIĄTKU!)

KONKURS- KLIK

Kiedy widzimy granice mamy ochotę ją przekroczyć. Może kusi nas, żeby zamienić znane na nieznane. Albo lubimy wyzwania.

Ja kocham to równe bicie serc, bo miłość to mój jedyny cel.

Skoro życie jest takie ciężkie, dlaczego dokładamy sobie kłopotów? Skąd się bierze ta potrzeba autodestrukcji?

Każdy z nas chciałby wierzyć, że jest twardy. A nie wystarczy być nieustępliwym. Chodzi o akceptację. Czasem trzeba sobie pozwolić na to, żeby raz nie być twardym. Nie trzeba być twardym przez cały czas. Może przestać się bronić. Są chwile, kiedy to najlepsze wyjście. O ile odpowiednio wybierzesz moment.

Jak to szło? Po co walę się młotkiem w głowę? Bo to takie cudowne uczucie, kiedy przestaję.

Kiedy coś się zaczyna, zazwyczaj nie masz pojęcia, jak się skończy. Na przykład jednonocna przygoda, którą chciałeś zapomnieć, staje się miłością twojego życia.

Jesteśmy dorośli. Kiedy to się stało? Jak to zatrzymać?

Muszą nas postrzegać w ten sposób. Jak bogów. Inaczej jesteśmy jak wszyscy inni: niepewni, wadliwi, zwyczajni. Udajemy silnych, zachowujemy stoicki spokój.

Może pewne fantazje mają szansę spełnić się tylko w snach.

Czy dwoje ludzi może naprawdę być sobie przeznaczonym? Stworzeni dla siebie. Bratnie dusze. Byłoby dobrze, gdyby to była prawda. Że mamy kogoś kto na nas czeka. A my czekamy na tego kogoś. Po prostu nie jestem pewna, czy w to wierzę.

Czasami zdarza się to w jednej chwili. Rośniemy w siłę, stajemy się liderem.

Czas ucieka. Czas na nikogo nie czeka. Czas leczy rany. Wszyscy chcielibyśmy mieć więcej czasu. Czas wstać, dorosnąć. Czas zapomnieć.

Może stare rany nas czegoś uczą. Przypominają nam, gdzie byliśmy i co mamy za sobą. Uczą nas, czego unikać w przyszłości. Tak chcemy myśleć. Ale wcale tak nie jest. Niektóre błędy musimy powtórzyć wiele razy.