Opowiadanie Magdy cz. 2

http://www.youtube.com/watch?v=OBJgP0RugmA

SWOJE OPOWIADANIA MOŻECIE WYSYŁAĆ NA MAILA:

[email protected]L :)

cz. 2

Nie mogąc pogodzić się z jego utratą, zaczęłam rozmyślać o sensie mojego życia. Częste spotkania i rozmowy z osobą bliską memu sercu pozwoliły mi dojść do siebie i tym samym nawiązać więź emocjonalną między mną a nim. Choć znałam go od dość krótkiego czasu to potrafiłam przyznać się przed samą sobą, że to właśnie on jest sensem, którego od dawna poszukiwałam. Spoglądając na niego potrzebowałam morza by wyrazić głębie jego oczu. Nie mogłam doczekać się momentu kiedy jego gładka dłoń niczym jedwab zetknie się z moją dłonią. Doszłam do wniosku, że to anioł nie mężczyzna! Teraz już wiem, że bez niego czuje się jak Maja bez Gucia jak orzeł bez reszki i zima bez śniegu. Tylko on nada sens mojemu życiu. Jesteśmy jak dwie połowy układanki, tylko razem stanowimy całość. Bez niego czuje dziwną pustkę w sercu. Ta nicość, to mnie przerasta. Nie wiem co robić. Mam od tak odpuścić czy walczyć o to co jest między nami, ale jak on nie czuje tego co ja. To będzie jeszcze gorzej, bo mogę go stracić nawet jako przyjaciela. Kontakt zaniknie, a ja znów będę sama. Bez kogoś kto wywołuje u mnie uśmiech na sam widok. To zniknie. Przestanie istnieć, a ta nić, która nas łączy pęknie.

Magda