One moment cz. 38

http://www.youtube.com/watch?v=NUsoVlDFqZg

Zapraszam serdecznie na photobloga zwyciężczyni mojego konkursu! :) klik

KONKURS, ZAPRASZAM!

One moment

cz. 38

03:00 nad ranem.. Blondynka przebudziła się ze skurczami. Dotknęła swojego brzucha i spodenek od swojej piżamy. Były mokre.
- Seba! Seba wstawaj!  szturchnęła go, jednak brunet tylko wymruczał coś niezrozumiałego i przekręcił się na drugi bok.  Sebastian proszę Cię.  szturchnęła go ponownie, tym razem mocniej.
- Co się myszko dzieje?  wymruczał ospale.  chcesz coś zjeść może? Czekaj, już wstaję kochanie.
- Seba głupku! Twój syn właśnie wydostaje się na zewnątrz, a ty nadal chcesz mnie karmić?  na te słowa chłopak oprzytomniał. Zamotał się, nie wiedział co robić. Szybko zeskoczył z łóżka zakładając byle jakie ciuchy. Dziewczynie także pomógł się szybko ubrać. Wziął ją na ręce i zszedł na parking. Odpalił samochód i pędem ruszył w stronę szpitala. Co chwilę zerkał na tylnie siedzenia kontrolując czy wszystko w porządku. 15 minut później szli korytarzem. Nic w tamtym momencie się nie liczyło. Tylko Ada i dziecko. Kiedy pielęgniarki prowadziły blondynkę na sale, Sebastian kroczył obok niej i trzymał ją za dłoń. Widać było, jak dziewczyna coraz bardziej opadała z sił.
- Pamiętaj co mi obiecałaś. Walcz malutka!  ucałował jej czoło.
- Obiecuję!  krzyknęła i zniknęła za drzwiami szpitalnej sali. Załamany chłopak usiadł na plastikowych błękitnych krzesłach przed porodówką i ukrył twarz w swoich dłoniach.
Minuty dłużyły się nieubłagalnie. Jedna godzina, druga, trzecia. Co jakiś czas tylko jakaś pielęgniarka wyszła z Sali, wracając z lekami albo dziwnymi urządzeniami, bądź torebkami krwi. Ilekroć pytał, co się dzieje, te zbywały go, bądź po prostu nie zwracały na niego uwagi.

cdn.

Diliges