Opowiadanie Marioli cz. 1

http://www.youtube.com/watch?v=w-m7VcTB8Pg

Klikamy fajne, komentujemy, odwiedzamy poprzednie wpisy :*

+ konkurs  KLIK!

KONKURS NA NAJŁADNIEJSZY CYTAT WYGRAŁA TWORCZOSCZSERCA, GRATULUJĘ I ZAPRASZAM NA PHOTOBLOGA AUTORKI UDOSTĘPNIONEGO OPISU!

KLIK

dlaczego ona skoro miała mniej o jeden głos? wystarczyło sprawdzić IP :)

Mam na imię Ania, a od zawsze wołali na mnie Mała. Od siódmego roku życia bardzo chciałam tańczyć lecz sama nie wiedziałam jaki styl najbardziej by mi odpowiadał. Chodziłam do szkoły w której uczono się tańców regionalnych. Ale nie odpowiadało mi to, więc zrezygnowałam po rocznym uczęszczaniu na zajęcia. Baletem zainteresowałam się niedługo potem, przeglądając gazetę którą dostałam od siostry. Od wtedy właśnie, moim największym marzeniem było zostać zawodową baletnicą.

Często rozmyślałam o tym, aby stanąć na wielkiej scenie. W śnieżnobiałej, koronkowej spódnicy. Aby setki głów widzów, siedzących naprzeciw mnie wpatrywało się we mnie z podziwem. Wyobrażałam sobie jak zaskakuje ich moją zwinnością, zgrabnością i lekkością. Zawsze prosiłam tatę, by poszukał dla mnie baletowej szkoły tańca. Po kilku latach moich mozolnych próśb, udało mi się dopiąć swego. Gdy tylko dowiedziałam się, że już od następnego tygodnia będę uczestniczyć w zajęcia, nie mogłam opanować emocji. Do dziś pamiętam jak stojąc przed lustrem, z wielkim uśmiechem na twarzy przymierzałam nowe baletki, które dostałam od mamy na urodziny. Jak bardzo cieszyłam się, że nareszcie moje marzenia się spełnią. Tak zaczęłam zawodowo trenować balet. Jeździłam na konkursy, w których zawsze zajmowałam wysokie miejsca, występowałam w spektaklach, lokalnych jak i tych na wyższym szczeblu. Dostałam również rolę o której zawsze marzyłam, rolę księżniczki w Jeziorze Łabędzim. Spektakl był nadawany na żywo w telewizji, więc bardzo się cieszyłam. Byłam dumna z tego co już osiągnęłam. Nie przypuszczałam nigdy, że coś, co dawało mi tyle radości, coś co było spełnieniem moich snów, może tak szybko się skończyć. W wieku 18 lat miałam wypadek,wracając ze sklepu zostałam potrącona przez auto. Obudziłam się dopiero w szpitalu. Byłam w krytycznym stanie. Lekarze nie dawali mi żadnych szans na przeżycie. Długo walczyłam o życie.

cdn.

Mania