Od zawsze na zawsze cz. 5

http://www.youtube.com/watch?v=sjSG6z_13-Q

OD ZAWSZE NA ZAWSZE

część piąta

- Ahh tak dziś nasza 19 rocznica przyjaźni, jej całkiem wypadło mi to z głowy  - podzieliliśmy się babeczką na pół, z piekarnika unosił się zapach Lasance  czyli coś co Paweł robił najlepiej. Powrócił smak z dzieciństwa. Przegadaliśmy całą noc. Za niecały miesiąc kończy nam się rok szkolny. Nawet nie wiedziałam w jakim momencie Paweł stał mi się bardzo bliski, przestałam go traktować jako tyko przyjaciela, ale przecież mu tego nie powiem. Była leniwa sobota, posprzątałam mieszkanie, wieczorem poszłam się przejść, gdy wróciłam do domu Paweł już był, miał w ręce zeszyt wydawał mi się znajomy, ale nie przecież on by tego mi nie zrobił.
- Wioli, czemu mi nie..  nie zdążył dokończyć, gdy zaczęłam się do niego wydzierać. Dobrze mi się zdawało że zeszyt który trzymał w ręce to był mój pamiętnik, który musiałam zostawić na łóżku z myślą że Paweł dziś wróci późno  Daj mi wytłumaczyć, przyszedłem do domu, myślałam że jesteś więc poszedłem w stronę Twojego pokoju i zobaczyłem zeszyt, przeczytałam jeden wpis, nie miałem pojęcia że to pamiętnik  jego głupie wytłumaczenie, wyrwałam mu go z ręki, i z oburzeniem poszłam do pokoju, zatrzaskają drzwi mu pod nosem, zamknęłam się w nim. Przez szybę widać było że pod nimi siedział, popłakałam się, założyłam słuchawki na uszy i słuchałam muzykę tak głośno jak się dało. Postanowiłam wstać z łóżka i wziąć szybki prysznic, otwierając drzwi, wpadłam na śpiącego pod drzwiami Pawła. Nie miałam go jak zwykle serca budzić, więc przykryłam go tylko kocem  i udałam się do łazienki. Napuszczając wody z pianą do wanny, zauważyłam kontem oka że na pralce leży jego bluzka. Wzięłam ja do rąk, nawet po praniu było czuć zapach jego perfum. Wzięłam dłuższą kąpiel i ubrałam się w jego koszulkę. Nie mogłam zasnąć, myślałam o tym jak mój przyjaciel mi to zrobił,  nie mogłam mu za to wybaczyć. Zasnęłam nawet nie wiedziałam kiedy, wstałam dość późno. Wyszłam z pokoju, zobaczyłam wychodzącego z kuchni, przyśpieszyłam krok i zamknęłam się w łazience, nie miałam ochoty z nim gadać. Pomalowałam się i wyszłam na zakupy, zostawiam mu kartkę że wrócę za jakieś 30 minut. Gdy wróciłam czekał na mnie w kuchni, milczałam, nic się nie odezwałam. Nasypałam mojemu pupilowi żarcia, aż w końcu Paweł podjął próbę rozmowy.

cdn.

Ania