Cytaty.

http://www.youtube.com/watch?v=zH1Z03rno4Y

Bo czasem trzeba się uśmiechnąć. Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. Dać z siebie wszystko. Dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci.

Czasem nie mówię nikomu jak naprawdę się czuje. Nie dlatego, że nie wiem. Nie dlatego, że boję się ich reakcji. Nie dlatego, że im nie ufam, ale dlatego, że nie znajdę odpowiednich słów, żeby mogli chodź w małym stopniu mnie zrozumieć.

Nie mówiliśmy dużo, ale dużo między nami się działo.

Nie czekaj, aż będzie łatwiej, prościej, lepiej. Nie będzie. Trudności będą zawsze. Ucz się być szczęśliwym tu i teraz. Bo możesz nie zdążyć.

Po co się kłócić? Można się całować!

Ich setki słów na wietrze, ich gesty, ból to piękne, bunt przeciwko światu i całej reszcie.

Odeszli w dwie różne strony tak, jakby nie wiedzieli, że znaczą dla siebie więcej niż wszystko.

Odszedł. Nawet nie zapytał czym będę teraz oddychać.

Czas płynie, lecz pamiętaj, że zawsze masz miejsce w moim sercu.

I zacząłem chlać co weekend, i umierać, miałem rzucić wszystko w pizdę, i u mnie nic nowego i usłyszysz to nie raz.

To nie jest kwestia naiwności. Po prostu masz nadzieję, że tym razem będzie inaczej. Lepiej. Cokolwiek to znaczy.

To nie jest takie proste zapominać o ludziach.

Znam tylko ćpuńskie historie i pęknięte serce w tle.

Czemu ludzie, którzy byli nam tacy bliscy teraz są nam prawie zupełnie obcy?

Ludzie kryją się, bo boją się reakcji drugiego człowieka.

Lekcja polskiego,nauczycielka dała nam jakieś zadanie
gdzie trzeba było wymienić cechy charakteru.
- Jacy są ludzie? - zapytała pisząc coś na tablicy.
- Zazdrośni. - rzuciłam patrząc w jego stronę.
- Obrażalscy. - syknął chamsko się uśmiechając.
- Nieufni. - powiedziałam.
- Zdradliwi. - dopowiedział.
- Zapatrzeni w siebie. - wyszeptałam cicho.
- Uparci. - patrzył na mnie aroganckim wzrokiem.
- Kłamliwi. - rzuciłam.
- Mimo iż udają że mają wszystko gdzieś to im zależy. - powiedział.
- I kochają tych których nie powinni. - syknęłam spuszczając wzrok.
- Tęsknią udając że tak nie jest. - odparł cicho wpatrując się we mnie
tymi brązowymi tęczówkami i wstając w ławki wyszedł z klasy.
po pięciu minutach napisał mi smsa o treści
'kocham Cię i zależy mi na Tobie. czy ty tego nie widzisz?'

Chyba pomyliłam bajki. Obiecywali mi kolorowe życie i zakończenie każdego dnia happy endem, a tu każdy dzień jest pochmurny, a zakończenie do dupy.