Opowiadanie cz. 48

http://www.youtube.com/watch?v=oqhVvmF91uo

KONKURS NA CYTAT!

CZĘŚĆ CZTERDZIESTA ÓSMA

23 stycznia
Pora wydorośleć. Po raz kolejny muszę wydorośleć. I zacząć żyć. Obydwoje jesteśmy załamani. Nie da się tego opisać słowami. Straciliśmy największe Szczęście jakie mogliśmy dostać.. Nawet nie zaznaliśmy do końca jego smaku, a już nam je odebrano.. Pora wydorośleć. Zaczynam od zakończenia pamiętnika. Odcinam się. Teraz i ja i Dawid skupiamy się na maturze. Między nami jest dobrze, nie rozstaliśmy się, nie kłócimy się. Jesteśmy obydwoje dla siebie wyrozumiali, wspieramy się na wzajem. Cała nasza rodzina jest pogrążona w smutku razem z nami. Dawid bardzo dodaje mi sił.. Rozpoczynamy nowy rozdział w naszym życiu..
 
4 lata później.. 9 czerwca
Jestem szczęśliwą żoną Dawida. Tworzymy rodzinę. Taką prawdziwą. Oczekujemy na przyjście naszego dziecka. Drugiego.. Jestem w siódmym miesiącu ciąży, więc niedługo rozwiązanie. Jesteśmy oboje przeszczęśliwi. Oboje skończyliśmy studia licencjackie, teraz rozkręcamy naszą restaurację, oparta na wymyślonych przez nas recepturach dań. Dziś rocznica naszego ślubu. Był to najwspanialszy dzień w moim życiu. Wyjęty z najskrytszych marzeń. Byli nasi znajomi, cała rodzina. A dla mnie liczył się tylko On. Z niecierpliwością czekamy nadejścia dzidziusia. Staliśmy się odpowiedzialnymi, dorosłymi, dojrzałymi ludźmi. Przeżycia z młodości wiele nas nauczyły. Wzmocniły też nas i dały niezapomnianą lekcję życia, z której wynieśliśmy bardzo dużo. Staramy się czerpać z życia pełnymi garściami. Kochamy się i szanujemy nawzajem, tworząc fantastyczny partnerski związek. Bywało źle, ale uczucie którym się darzymy pomogło nam przetrwać wszystkie upadki i niepowodzenia. Śmiało mogę powiedzieć, że Dawid jest całym moim życiem i odwrotnie. Nie wyobrażam sobie, że mogłoby się inaczej potoczyć. Jestem szczęśliwa!

KONIEC

A.