Pisała Inga cz. 3

http://www.youtube.com/watch?v=3O1_3zBUKM8

Kochani, klikamy fajne :*

Jak Wam mija kolejny dzień wakacji, dopisało słoneczko? :)

CZĘŚĆ TRZECIA
Lecz niestety nic nie trwa wiecznie. Przekonałam się o tym na własnej skórze. Niespodziewanie dostałam telefon ze szpitala. Chodziło o Mateusza. Okazało się, że mój ukochany miał poważny wypadek i nie wiadomo czy przeżyje. I wtedy mój domek z kart runął jak po gigantycznej ulewie. W ciągu paru chwil zawaliło mi się całe moje życie. Udałam się do szpitala jak najszybciej. Zobaczyłam mojego Mateusza podłączonego do maszyn. Podeszłam do niego. Usiadłam przy nim i czekałam, aż się obudzi. Rano nastąpiło coś niespodziewanego. Mateusz otworzył oczy. - On się budzi! - zaczełam krzyczeć. Mateusz ledwo wyczuwalnie uścisnął moją dłoń. Chciał mi coś powiedzieć. Schyliłam się nad nim. - Marynarka... - zaczął się jąkać mój ukochany. - Podać ci ją? - zapytałam zdezorientowana tą sytuacją. - W kieszeni marynarki weś...dla ciebie - powiedział z trudem Mateusz. Posłusznie wyjełam z marynarki małe pudełeczko. - Otwórz je - powiedział Mateusz. Zrobiłam to i zobaczyłam pierścionek. - Kocham cię, pamiętaj o tym zawsze - powiedział ściskając moją dłoń i dodał - opiekuj się naszym maleństwem. - Ty wiesz o tym? - zapytałam zdziwiona. Sama od niespełna 3 tygodni wiedziałam o dziecku. Chciałam powiedzieć Mateuszowi, ale nie wiedziałam jak mam to zrobić. - Powiec mu, że tata bardzo go kocha - rzekł mój najdroższy po czym zamknął oczy i puścił moją rękę. Od razu zlecieli się lekarze. Zaczeli odsuwać mnie od Mateusza. Widziałam jak próbują go ratować, ale to okazało się na nic. Mój najdroższy umarł. Osiem miesięcy później na świat przyszedł naszy synek - Marcin. Od wypadku mineło już 6 lat. Codziennie z Maricnem przychodzimy na grób Mateusza. Codziennie powtarzam naszemu synkowi jak bardzo tata go kocha. I do dzisiaj nosze pierścionek, ten sam, który dał mi mój ukochany w dzień swojej śmierci.

KONIEC

Inga