Pisała Karolina cz. 1

http://www.youtube.com/watch?v=A_6pTl-bO5o

Zgodnie z obietnicą od dzisiaj zaczynam dodawać nowe opowiadanie :)

Jestem wysoką szatynką. Niby ładną i podobno mam długie nogi. Zazwyczaj na mojej twarzy gości uśmiech. Mam wielu znajomych i dość często wychodzę na imprezy. Poszłam do szkoły średniej. Szkoła jak szkoła nic specjalnego, ludzi jeszcze nie znałam więc nie ma o czym mówić. Nie wiedziałam zbytnio co i jak. Miałam w sumie problem ze znalezieniem klasy. A kto mi pomógł? Tu właśnie zaczyna się moja historia.
Szukałam klasy. Biegłam na chemie. Niosłam dziennik który miałam przynieść. Wypadł mi z rąk. Nawet nie wiem jak to się stało.
-& nic gorszego nie może się wydarzyć?
-Uwierz, że może.
Usłyszałam nieznajomy głos za sobą. Ujrzałam przystojnego bruneta i piwnymi oczami i szerokim uśmiechem na twarzy. Był wysoki, szczupły i muskularny. Miał na sobie koszulę w kratę, która za każdym razem u każdego chłopaka mnie urzekała. Pomógł podnieść mi kartki które wyleciały z dziennika.
-Eee dziękuję.
-To mój obowiązek. Uśmiechnął się kolejny raz.  - Jesteś nowa?
-Nie tyle nowa, ale dopiero zaczęłam pierwszą klasę. Przepraszam ale muszę lecieć pogadamy kiedy indziej. Pa. Rzuciłam przez ramie.
-Adrian jestem! Usłyszałam.
-Agnes, miło mi!
-Mi również.
Zaraz potem trafiłam do klasy. Ku mojemu zaskoczeniu nauczyciela jeszcze nie było. Usiadłam obok Krzyśka nowo poznanego kolegi. Zadzwonił dzwonek. Wyszliśmy na przerwę, którą spędziłam w towarzystwie starszych kumpli których znałam już dłuższy czas. I tak spędziłam ten dzień. Wieczorem myślałam jeszcze o Adrianie. Co prawda szukałam go na fejsbuku ale moje poszukiwania nie dały efektu. Najwyraźniej chłopców o takim imieniu jest w tej szkole kilkunastu. Następny dzień zwyczajny. Na długiej przerwie poszliśmy na bloki na fajke. Co prawda nie paliłam ale od czasu do czasu& Skończyłam swoją. Kumple odpalili jeszcze po jednej. W pewnej chwili podeszła do nas grupa chłopaków. Wśród nich zauważyłam Adriana.
-No, to poznajcie się Adrian Agnes, Agnes Adrian.
-Ha ha my chyba się już znamy. Spojrzał na mnie.
-No chyba tak. Nasz wzrok spotkał się.
-No, więc to chyba dobrze. My chodzimy do jednej klasy. Powiedział Mateusz.

CDN.

Karolina