Siemasiema cz. 4

http://www.youtube.com/watch?v=KcO58KPH08g&feature=g-vrec

Po raz setny dziękuję za wszystkie wczorajsze życzenia, jesteście niesamowici :)

CZĘŚĆ CZWARTA
No to ej! Jutro idę na imprezę urodzinową do Mika. Mam ogromny problem bo nie wiem co mu kupić na prezent. Całe piątkowe popołudnie rozmyślałam nad tym co by mu się spodobało. W końcu zdecydowałam się na zakup niebiesko czarnej czapki z daszkiem. Wydałam na nią trochę szmalu więc miałam nadzieje, że solenizant mnie nie wyśmieje. Długo nie mogłam zasnąć w końcu jednak mi się udało i oddałam się krainie Morfeusza.
Kocham soboty. Normalnie je uwielbiam. Nie musząc się przejmować tym,że zaśpię .Wylazłam z łóżka dopiero o jedenastej. Przeciągnęłam się  leniwie i pobiegłam do łazienki wykonując poranną toaletę. Kiedy poczułam zapach smażonych jajek na bekonie wmaszerowałam do kuchni.Mama widząc moją rozanieloną twarz postawiła na stole posiłek i przysiadła się pijąc kawę.
- Jak tam Lus? - zapytała. Przełykając to co miałam w buzi odpowiedziałam. -  W porządku, idę dziś na urodziny do kumpla. - urwałam na chwilę biorąc łyk herbaty i dodałam. - Wrócę pewnie późno. - mama kiwnęła głową akceptując to w pełni. Ufała mi. Wiedziała,że jestem rozsądna i nie zrobię nic głupiego. Po śniadaniu wykąpałam się , wysuszyłam włosy by potem potraktować je solidnie prostownicą. No i najgorsze przede mną! W co mam się ubrać? Podrapałam się w głowę wpatrując się bezsensownie w swoje odbicie w lustrze. Doszłam do wniosku,że ubiorę się zwyczajnie ,że nie będę wymyślać bezsensownie nic ekstra. Wciągnęłam na siebie jeansy i biały top a do tego narzuciłam na ramiona katankę z ćwiekami. Taki normalny strój. Jako,że dochodziła już godzina osiemnasta zapakowałam prezent i biorąc komórkę wyszłam z domu. Specjalnie szłam wolno okrężną drogą chcąc mieć tak zwane wejście smoka. Kiedy doszłam na miejsce w środku impreza trwała już na dobre, muzyka huczała a alkohol przelewał się wcale nie w małych ilościach. Wchodząc potknęłam się prawie o jakieś śmieci. Przecisnęłam się przez tłum i przywitałam się z kilkoma osobami. Dowiedziałam się,że Mike jest w kuchni więc moje kolejne kroki skierowałam właśnie tam. Nie uwierzycie co tam zastałam! Mike oparty o meble i Eliza siedząca na blacie całowali się tak namiętnie nie zwracając uwagi na to co dzieje się wokół nich. Kiedy zdali sobie sprawę,że patrzę na nich Mike odskoczył szybko od Elizy i przybrał skruszoną minę tak jakby właśnie został przyłapany na najgorszej zbrodni świata. Na twarzy Elizy zaś widniał uśmiech tryumfu. Odchrząknęłam chcąc ukryć także swoje zmieszanie i postawiłam na blacie torebkę z prezentem.
- To dla Ciebie Mike. Chciałam się przywitać i wszystkiego najlepszego. - powiedziałam wzruszając ramionami. W tym samym czasie do prezentu dorwała się ta wredna menda i założyła sobie czapkę na głowę śmiejąc się i szydząc z niej. - Niezły gust Clark. - powiedziała z ironią i zeskoczyła z blatu po czym wręcz wlepiła się w bok Mike na moich oczach. - Nie jest dla Ciebie. - warknęłam zła  i wyszłam z kuchni nie patrząc ani razu w kierunku Mike,który swoją drogą przez cały czas stał i przyglądał się wszystkiemu milcząc z dziwnym wyrazem twarzy. Pf! Teraz to się zdenerwowałam. Czemu ta dziewucha działa mi tak na nerwy? Opadłam na kanapę w salonie i wziąwszy miskę z chipsami zaczęłam je wżerać wpatrując się w pustą butelkę po piwie stojącą na stoliku. Wszyscy dobrze się bawili tylko chyba nie ja. O północy zaśpiewaliśmy sto lat. Wróciłam na swoje miejsce i włączyłam komórkę. Było już późno więc postanowiłam się zbierać. W momencie kiedy wstałam podszedł do mnie trochę wstawiony na oko solenizant.
- Już idziesz? - zapytał siadając na kanapie. - Miałam taki zamiar a co? - uniosłam brew i też usiadłam wpatrując się w podłogę. - A bo chciałem z tobą wypić i pogadać. - tu podał mi jedno piwo w puszce. Skrzywiłam się ale wzięłam je i otworzyłam gdy ten już prawie połowę swojego wychylił. - Czapka mi się podoba. - puścił mi oko i skinął głową na znak,że mam pić. Bez większego przekonania wychyliłam puszkę i upiłam jak najmniej gorzkiego płynu. - To fajnie. - mruknęłam obojętnie pamiętając nadal jak Eliza się z niej wyśmiewała. - Nie jestem z Elizą - palnął głupio jakby odgadując moje myśli. Nie zareagowałam. Siedziałam nadal patrząc w podłogę. Chłopak widząc,że nic nie powiem ,kontynuował. - A tamto to chwila słabości. - wyznał na co podniosłam wzrok na niego. - Po co mi to mówisz? - zapytałam zdziwiona tą taką jego szczerością. - Nie wiem. Nie chce byś odczytała błędnie to co widziałaś. - plątał się w swoich słowach. - Nic nie widziałam . - zapewniłam go i wstałam odstawiając piwo. Spojrzał najpierw na nie a potem na mnie. - Nie lubisz? - zapytał.
- Nie piję takich rzeczy i tobie też radzę już przestać na dziś.  - pokręciłam głową kiedy zaczął wstawać i wyszłam z mieszkania. Przez całą drogę rozmyślałam nad tym  czemu mi się tłumaczył, czemu broni się przed uczuciami do tej wrednej dziewuchy i czemu do cholery jasnej rozstali się ze sobą. Uznałam za priorytet to by dowiedzieć się czemu nie są już ze sobą. Do domu weszłam po cichu i nie zapalając światła ubrałam piżamę położyłam się spać. Długo przekręcałam się z boku na bok odpychając od siebie widok całującego się Mike z Elizą. Czy jej zazdrościłam?

  CDN

Siemasiema