opowiadanie. ola cz. 1

ZAPRASZAM DO CZYTANIA WSZYSTKICH WCZEŚNIEJSZYCH OPOWIADAŃ, A TERAZ KOLEJNE OPOWIADANIE PISANE PRZEZ OLE.

CZĘŚĆ PIERWSZA  :

Pojawił się w mieście trzy lata temu. Nie był jednak obecny w jej życiu. Jednak zacznijmy od początku&Młoda dziewczyna, mieszkająca w małym miasteczku. Wokół niej zawsze wiele znajomych i kilku prawdziwych przyjaciół. Ukochana córeczka rodziców, bo w końcu jedyna. Często przeżywała swoje małe, życiowe rozterki, tak jak każda nastolatka w wieku dorastania. Rodzice nie zdawali sobie sprawy, że ich dziecko rozumie o wiele więcej niż oni gdy byli w jej wieku. Aleks nigdy nie zwracała się do nich w sprawach uczuciowych. Do pomocy miała przyjaciół, a nieraz próbowała radzić sobie sama. Lubiła położyć się na łóżku lub usiąść na oknie i patrzeć w gwiazdy. Wierzyła, że gdzieś tam może być lepsze życie. Często płakała, ale tylko wtedy gdy była sama, w efekcie jej poduszka była mokra od łez. Płacz wykańczał ja na tyle, że musiała zwijać się w kłębek z bólu i na siłę próbowała usypiać. W śnie układała przeróżne opowieści. Nie lubiła rano wstawać i wracać do szarej rzeczywistości. Kochała również kolorować wspomnienia i wymyślać im całkiem inne zakończenia. Zaczęła się trzecia klasa czyli ostatni rok w gimnazjum. Dziewczyna podniosła się  na nogi i chciała zacząć nowe lepsze życie. Jednak jak zwykle coś musiało stanąć jej na drodze. Tym razem jednak był to on. Niezbyt wysoki, niebieskooki, blondyn. Widywała go już wcześniej i znała jego imię. Brzmiało ono Lucas. Nie przyciągał on zbytnio jej uwagi.  Odrzucał ją chyba jego wiek. Teraz coś się zmieniło. Uwielbiała lekcje razem z nim. Miał taki delikatny i przyjazny głos, który połączony z jego uśmiechem sprawiał, że pod Aleks uginały się nogi. Dziewczyna coraz częściej o nim myślała. Jednak nie jak o chłopaku, tylko raczej jak o dobrym przyjacielu. Nie mówiła nikomu, bo bała się reakcji innych. Znajomi jednak sami zaczęli coś zauważać i koloryzować niektóre wydarzenia. Aleks udawała, że ją to uraża i wcale jej się to nie podoba. Jednak w głębi serca chciała żeby tak właśnie było. Po szkole wracała do domu i sama  nakreślała scenariusze ich spotkań. Nie mogła się nigdy doczekać następnego spotkania. Zaczęła przebywać w miejscach gdzie on był prawie zawsze. Na jej drodze stała przeszkoda. Mianowicie Lucas miał dziewczynę. O tak i to jaką. Starsza, ładniejsza, mądrzejsza. Jedyne co było odrzucające w tej dziewczynie to charakter. Aleks uważała, że chce wykorzystać Lukasa i wyciągnąć jak najwięcej korzyści z bycia z nim. Pomimo tego, że ona była obok dziewczyna nie poddawała się. Bardzo często rozmawiali, spotykali się i wyjeżdżali na wycieczki z innymi uczniami.  Aleks kochała spędzać z nim czas. Wiedziała, że zawsze może na niego liczyć, tak jak on na nią i często korzystał z jej pomocy. Dziewczyna nie wiedziała jak nazwać to uczucie i nie dopuszczała nawet do siebie myśli, że mogła się w nim zakochać. Ostatni rok w gimnazjum był dla niej najpiękniejszym z trzech lat. Nadszedł jednak dzień kiedy Aleks usłyszała bardzo złą wiadomość.