ADA

Chciałam Cie wyciągnąć z tego syfu, nienawidziłam kedy brałeś, kiedy jarałeś te pieprzone zielsko, kiedy byłeś najebany, kiedy zdarzało Ci sie podnieść na mnie rękę, głos. mimo to miałeś we mnie wsparcie, zawsze chciałam dla Ciebie jak najlepiej, rzadko kiedy to doceniałeś, w sumie nigdy Ci się nie zdarzyło podziekować za to co dla Ciebie robiłam, mimo wszystko wybrałeś dragi nie mnie.

Kolejny monotonny dzień poskładany z ironicznych wydarzeń bez braku emocji.

w lato nie ma się domu, mieszkamy na podwórku.

Przyjdzie ten czas, kiedy to wszystko przeminie, usiądę w ciepłym fotelu przy kominku z synem, opowiem mu historie, z mojego dzieciństwa, z bagażem doświadczeń popatrzę niczym przez pryzmat."

"Są takie chwile w których mam dość wszystkiego, wtedy powtarzam sobie, nie poddam się ziomuś nic z tego."

Wiesz co jest najgorsze w człowieku? To, że pamięta i nawet gdy bardzo chce, nie potrafi zapomnieć. Łzy się leją, myśli się kotłują, serce pęka każdej nocy na nowo, tylko dlatego, że pamiętamy. Pamięć nas zabija.

Kobieta to nie Kopciuszek, nie potrafi cieszyć sie z jednej pary butów.

zaniedbałam parę spraw w swoim życiu i przez długie lata będę spłacać w ratach kredyt zaufania.

Choroby są po to, by przypominać,
że nasz kontrakt z życiem może
za moment zostać unieważniony .

ciężko jest, lekko żyć.

ADA