"Non stop, bez stopu, aż pulsuje wszystko.
  Chce stop, chce stopu, uciec za horyzont.
  Gdzieś, za sensem życia popędzić szaleńczo.
  Tu jest piekło i może skończyć się klęską.
  Frustracją przed czterdziestką, by jakoś zabić
  życia piekło, oderwać się jak w samotagi.
  Produkujemy iluzję bez szans na to, by się spełniły,
  a jednak oddychamy każdą.
  Stają się sensem. Przy nich odnajdujemy nasze miejsce.
  Chcemy się mylić, by stłumić własne serce.
  Czytamy książki z serii jak żyć, pozornie wiemy więcej,
  lecz przychodzi czas, gdy nasza siła ponosi klęskę.
  Można czytać bajki dla akwizytorów.
  W życiu i tak przegramy z realnością jego horroru.
  Uciekamy w sztukę, która jest większą pułapką.
  Po jakimś czasie tylko ból jest dla nas inspiracją, tą naszą prawdą.
  Stajemy przed wyborem: drugi, wódka, miłość, religia, ludzka litość, szaleństwo.
  Tak bezpiecznie odejść stąd w świat iluzji,
  w permanentny sen by już się nie obudzić.
  By świat już nie ranił w serce wbijając drzazgi.
  Boże,
  tak bardzo chciałbym doświadczyć Twojej łaski,
  bym ślepy jak anioł mógł widzieć tylko Twą potęgę w świecie,
  w którym nie wiem gdzie jest moje miejsce..." Eldo.Deszcz.

I cholera czasem niebo jest takie niebieskie!

wbrew pozorom wszystko jest OKEJ. ;)

Tylko kurde jakaś wredna, arogancka i podła jestem ostatnio.

Jak nie ja...

Chyba czasem każdy przechodzi samego siebie.