xd

Nadchodzą takie chwilę, gdy zastanawiam się co by było gdybym był normalny. . Ale nie! Ja jestem inny. I to w dosłownym znaczeni tego jakże dla mnie okrutnego słowa. Po części jestem martwy... .  Bo do żywych siebie nie zaliczam. Żyje koło wszystkiego co mnie otacza, na nic nie mam i nie będę miał wpływu, zawsze ktoś będzie za mnie decydował. A co gorsza,, nni są skazani, żeby się mną opiekować. Dobrze wiem, iż właśnie ja jestem ciężarem, z którym muszą się zmagać, nie mogą się mnie pozbyć, ani zgubić ......   Nienawidzę mojego małego pokoiku. Czuję się w nim jak w więzieniu. Przecież powinnam się do owej rzeczy przyzwyczaić, gdyż ja jestem więźniem własnego ciała. Ale to dwie różne rzeczy. A przynajmniej ja to tak dostrzegam. Nie potrafię tego wytłumaczyć, a nawet i nie chcę.