Rozdział 25

Rozdział 25

Czekałam na Harrego przeglądajac strony plotkarskie w internecie. Spojrzałam na godzinę znajdującą się w dolnym rogu ekranu - 18:02. Spóźniał się. Zirytowana wybrałam jego numer, gdy nagle usłyszałam dzwonek do drzwi. Poderwałam się z kanapy i poszłam otworzyć.

- Korki - Mruknął na powitanie brunet i lekko mnie przytulił.

- Jakieś konkretne plany? - Spytałam pytająco i podniosłam jedną brew. Uśmiechnął się lekko i zaproponował:

- Wesołe miasteczko? Nie pada, a na dodatek trochę ruchu Ci się przyda.

Dałam mu lekkiego kuksańca w bok, ale ochoczo przystanęłam na wieczorne plany.

***

Kiedy dotarliśmy na miejsce było już dobrze po siódmej. Chwilę spacerowaliśmy między stoiskami. Zatrzymaliśmy się przy strzelaniu z pistolecika, ponieważ Harry uparł się co do tej zabawy. Sprzedawca załadował mu magazynek plastikowymi kulkami i oznajmił zasady. Loczek celował w środek tarczy, ale kilka razy spudłował. Zirytowany postanowił ostatni raz spróbować szczęścia.

- Ałć! - Syknął starszy facet stojący za straganem.

- Przepraszam - Wyjąkał lekko zakłopotany brunet. Trafił swoją ofiarę w głowę. Wybuchnęłam gwałtownym śmiechem. Przez długą chwilę nie mogłam się uspokoić, więc odeszłam na bok. Harry dołączył do mnie z triumfalnym wyrazem twarzy i wręczył mi dużego, pluszowego słonia. 

- Ile Cię to kosztowało? - Zadałam pytanie i wyszczerzyłam zęby. Pocałowałam Hazzę w policzek.  

Brunet puścił do mnie oko i odpowiedział:

- Powiedzmy, że trochę nalegań i mały szantaż w postaci kilku banknotów.

***

Tarchałam ze sobą przytulankę przez cały czas, ale kiedy wylądowaliśmy na rollercosterze musiałam oddać ją na jakiś czas kasjerowi biletów. Siedzieliśmy w fotelach an początku kolejki. Widzieliśmy wszystko jako pierwsi, co było trochę przerażające. 

- Boisz się? - Spytał Harry.

Przełknęłam głośno ślinę i pokręciłam przecząco głową. Wagoniki ruszyły, a ja momentalnie pobladłam. Wznosiliśmy się pod górę, gładko szybując na szynach. Przed nami rozciągał się bezmiar nieba, na którym jasno świeciły pojendyńcze gwiazdy.  

- Napewno wszystko ok? - Ponowił pytanie Styles i spojrzał na mnie z troską.

- Mhm. - Mruknęłam i spojrzałam w bok. Lęk wyskokości?  

Nagle rollercoster ruszył i szybko stoczył się po torze.  Poczułam mocne uderzenie zimnego powietrza. W panice złapałam rękę Loczka i zamknęłam oczy. Brunet pokrzepiająco ścisnął moją dłoń. Poczułam  lekki prąd. Nie tak mocny jak z Liamem, ale całkiem naturalne ciepło. 

***

Kolejną zachcianką Loczka był Diabelski młyn. Kiedy siedzieliśmy  już na małych ławeczkach i maszyna ruszyła, Harry postanowił zacząć swoją pouczającą rozmowę. 

- Nie jesteś ciekawa, jak on się z tym czuje?

Wzruszyłam beznamiętnie ramionami.  

- Jest nie do życia. Na próbach ciągle zapomina tekstu, nie je. Potrafi godzinami wpatrywać się w twoje zdjęcie..

- Nadal z nią jest? - Przerwałam mu a moje serce urosło.

- Nie wiem. To skomplikowane.. Jestem pewny, aby tego, że jesteś dla niego bardzo ważna - Złapał moją dłoń i głęboko spojrzał mi w oczy. Nie protestowałam.  

- Wiedzieliście o wszystkim od początku - Zaczęłam patrząc tym razem na swoje kolana - Mam wrażenie, że specjalnie mnie okłamywaliście..

Spoglądnełam brunetowi z powrotem w oczy. Czaiła się w nich litość i zrozumienie.

- Gdy Cię poznał był już z Danielle. Ona wyjechała na jakieś warsztaty do Austrii, ale prawda była taka, że chcieli od siebie odpocząc. Dusili się w tym związku. 

 Pokiwałam potakująco głową i słuchałam z uwagą. Loczek kontynuował:

- Liam nas prosił, abyśmy o niczym Ci nie wspominali. Szczególnie trudno przyjął to Niall, bo nie chciał cię okłamywać.

- Zamierzał z nią zerwać? - Zadałam pytanie które najbardziej mnie ciekawiło.  Styles westchnął. Powoli zbliżaliśmy się ku ziemi. 

- Tak mówił. Nie wiem co nim kierowało i czemu tego nie zrobił, ale widocznie musiał mieć jakiś powód. Wszyscy byliśmy pewni, że wybierze Ciebie.

Odwróciłam wzrok. Chciałam coś powiedzieć, ale nie mogłam nic z siebie wydusić.

- Myślę, że reszty musisz dowiedzieć się od niego.

Zaczęłam łkać. Łzy leciały mi ciurkiem i skapywały z brody. Cała drżałam. Emocje w końcu puściły. Styles pochylił się nade mną i otoczył mnie opiekuńczo ramieniem.

- Hej, nie płacz - Zaczął, ale ja nadal zanosiłam się łzami - Wyjaśnicie to sobie jutro..

Jeszcze bardziej mnie to rozczuliło. Jak niby mam z nim mieszkać skoro go nadal kocham?  

- Uśmiechnij się. Jesteś taka ładna, gdy się uśmiechasz - Jego nalegania w końcu przyniosły zamierzony efekt. Posłałam mu nikłą kopię oryginału i wtuliłam się w niego. Miał rację. Jutro sobie wszystko wytłumaczymy, a jeśli nie to przecież świat się nie zawali. Co najwyżej moje życie..

_____________

I.. jest! :D

Jutro kolejny.! :**

KOCHAM WAS! :)

Twitter @Maartuchaa

Ps. Zayn nie ruszy dupeczki i już chyba nie wjedzie na twitcam ;(