Wiślica...

Wiślica...

W tym miejscu stał po zewnętrznej stronie murów, przy Bramie Krakowskiej, kościół dla ubogich datowany przez badaczy na 1440 rok. Początkowo w XV w. był to kościół drewniany przy którym znajdował się szpital dla ubogich mieszkańców Wiślicy, zarządzany przez rajców miejskich. Po 1612 r. wybudowano w jego miejscu nową jednonawową świątynię z kamienia wapiennego z półkolistą absydą od wschodniej strony i zakrystią od strony północnej. Przy kościele istniał cmentarz na którym chowano ciała utopionych w Nidzie. Na początku XIX wieku wszystko rozebrano - zachowały się pod ziemią jedynie jego fundamenty.

Na podstawie źródeł pisanych są dwie wersje powstania tego kościółka oto one na podstawie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich tom XIII str.573:

"Jagiełło chcąc podnieść dobrobyt miasta, zwolnił w 1386 mieszczan wiślickich od opłaty cła i targowego w granicach państwa z 1404 r. potwierdził zgorzały przywilej, nadający Wiślicy prawo niemieckie. Za panowania tego króla odbył się tu znany sąd nad obwinioną przez Gniewosza z Dalewic królową Jadwigą, Pobożna królowa jakoby wystawiła na pamiątkę kościółek dla ubogich".

Jednak na str . 574 czytamy: "Z podaniem tem niezgadza się to co pisze Długosz (Lib. Ben., I 435), iż za biskupstwa Zbigniew Oleśnickiego (a więć w pierwszej połowie XV wieku) Jakub z Żabowa , doktor dekretów, kanonik krakowski i Jan Oszkowski z Dobry, doktor medycyny, założyli i uposażyli szpital dla ubogich w Wiślicy, oddawszy go pod zarząd rajcom miejskim. Prócz kościoła św. Ducha istniały już w XV wieku dwa kościółki drewniane należące do dwu prebend św. Mikołaja i św. Marcina".

Jak by nie było kościółek stał na pewno w tym miejscu, obecnie pozostały w ziemi jedynie fundamenty, gdyż w XVI wieku, podczas najazdu szwedzkiego Wiślica podupadła i straciła na znaczeniu, co poskutkowało rozebraniem w 1820 roku kościoła św. Ducha. Jak wyglądał ten kościół możemy zobaczyć na rysunku Zygmunta Vogla narysowanego w 1806 roku który znalazłem w Wikipedii.