Władysław Bakałowicz

Władysław Bakałowicz

Krakowiak w karczmie

Malarz, ur. 28 V 1833 w Chrzanowie, zm. 15 XI 1903 w Paryżu. Syn Stefana i Franciszki z Gauczów, ożeniony z artystką dramatyczną Wiktoryną Szymanowską. Ojciec Stefana Bakałowicza, również malarza. Uczęszczał do Gimnazjum Realnego w Warszawie, w latach 1849  1852 uczył się w Warszawskiej SSP do której przez kolejne dwa lata uczęszczał jako wolny słuchacz. W pierwszym okresie swojej twórczości artysta malował portrety, sceny rodzajowe i historyczno-rodzajowe o tematyce polskiej (Zygmunt August i Barbara Radziwiłłówna, Książę Karol Radziwiłł przyjmujący konfederatów barskich), obrazy do kościołów, widoki miejskie. W 1863 wyjechał do Francji i osiadł w Paryżu przez co zmieniła się nieco sceneria jego kompozycji, wyjazd umożliwił również głębsze poznanie dawnego malarstwa znajdującego się głównie w Luwrze, a zwłaszcza holenderskiego co również odcisnęło piętno na dalszą twórczość, chociaż bardziej bezpośrednio wpłynęła na nią wczesna twórczość  francuskiego akademika  E. Meissoniera. Kontynuował swoją twórczość wykonując portrety oraz najbardziej reprezentatywne dla tego artysty  sceny historyczne z dziejów Francji XVI i XVII w, szczególnie z dworu  francuskiego za panowania Henryka III Walezjusza. Zazwyczaj były to niewielkie kompozycje, dokładne w rysunku, artysta  z zamiłowaniem odwzorowywał stroje i ich materiały  jedwab, aksamit, koronki, wnętrza, pojawiały się również kameralne buduarowe wizerunki pięknych kobiet. Wystawiał je na Salonach paryskich i w miastach prowincjonalnych dzięki czemu bardzo często dostawał nagrody i zdobywał kupców. Miał wystawy w wielu miastach w kraju (Zachęta, Salon Krywulta, TPSP) oraz za granicą (Bruksela, Berlin, Wiedeń, Nowy Jork, Londyn).