Claude Lorrain

Claude Lorrain

Port Villa Medici

Claude Lorrain, właśc. Claude Gellee, zwany także Le Lorrain, (ur. w 1600 w Chamagne w Lotaryngii zm. 23 listopada 1682 w Rzymie)  francuski malarz, rysownik i rytownik okresu baroku, pejzażysta.

Pochodził z ubogiej wiejskiej rodziny. Działalność malarską rozpoczął jako pomocnik pejzażysty Agostina Tassiego (1580-1644). W latach 1625-1626 był uczniem Claude'a Derueta. W 1627, po pobycie w Neapolu i Nancy, osiedlił się na stałe w Rzymie, stając się wkrótce uznanym pejzażystą. W 1634 został członkiem rzymskiej Akademii św. Łukasza. Nigdy się nie ożenił. W 1653 przyszła na świat jego nieślubna córka Agnese. Tworzył głównie dla przedstawicieli rzymskiej arystokracji i papieży: Urbana VIII, Aleksandra VII i Klemensa IX. Król hiszpański Filip IV zamówił u niego siedem obrazów o treści zaczerpniętej ze Starego i Nowego Testamentu, przeznaczonych do nowej siedziby królewskiej  Pałacu Buen Retiro w Madrycie.

Malował przede wszystkim pejzaże ze scenami pasterskimi oraz widoki fantastycznych portów ożywione drobnym sztafażem (scenki mitologiczne, biblijne i rodzajowe). Wykształcił swój własny typ krajobrazu idealnego. Obrazy jego wyróżniały się głęboką i przemyślaną kompozycją. Był też znakomitym rysownikiem. Pozostawił szkicownik "Liber veritatis" (obecnie w British Museum w Londynie), zawierający ok. 200 rysunkowych szkiców o wysokim poziomie artystycznym. Bliskie kontakty łączyły go z Nicolasem Poussinem. Pochowany został w rzymskim kościele Trinita dei Monti.

Jego malarstwo wywarło wpływ na pejzażystów angielskich XVIII i XIX wieku.