A ja nie. Po prostu - nie!!

Hej...
A jakos wszystko leci...ostatnio wiele sytuacji, ludzi a nawet piosenek dalo mi wiele do myslenia...


Jedna z takich piosenek jest piosenka z musicalu METRO..."A ja nie" Robert Janowski...

Po pierwszym śniadaniu biegniecie za metrem
Powrotny autobus zabiera was z pracy
Potem szybkie "dobranoc" i parę słów szeptem
Bez nadziei, że będzie inaczej

Codzienne gazety, wieczorne dzienniki
Te same zajęcia w tych samych godzinach
Połykane co wieczór nasenne pastylki
Bardzo rzadkie wycieczki do kina.

A ja nie. Po prostu - nie.
Mnie się to - mnie to się nie podoba
niech się dzieje
Niech dzieje się co chce
Nie pożyczam, bo świat mi nie odda.
Ja to znam, po prostu znam
I nie będę -nie będę następny
Który szuka, szuka, choć wie
Że labirynt jest wszędzie zamknięty.

Codziennie bez zmiany i wczoraj i jutro
Żyjecie dokładnie tak samo, jak dziś
Nastawiacie, jak zawsze, budziki na siódmą
Bo musicie co rano gdzieś iść.

Mówicie- odmieniec, a brzmi jak skazany
A może to luksus, żyć tylko pięć lat.
Sam to sobie wybrałem, nie byłem naćpany
Czy ktoś spytał, na jaki chce świat.

A ja nie. Po prostu - nie.
Mnie się to - mnie to się nie podoba
niech się dzieje
Niech dzieje się co chce
Nie pożyczam, bo świat mi nie odda.
Ja to znam, po prostu znam
I nie będę -nie będę następny
Który szuka, szuka, choć wie
Że labirynt jest wszędzie zamknięty.

Teraz śnię, po prostu śnię
W zmęczonej wyobraźni
W ogrodzie wewnątrz mnie
Skulony w moim śnie
Tylko to mi się zdarza naprawdę.
I gdyby tak, móc jeszcze raz
To zrobiłbym to samo.
Odejdź już, zostaw mnie
Ja szukam w moim śnie
Gęstych traw, kołyszących o zmierzchu.
Ogrodów pełnych kwiatów
Pełnych kwiatów
Po deszczu...

Gęstych traw, kołyszących o zmierzchu,
Ogrodów pełnych kwiatów
Pełnych kwiatów
Po deszczu...

Zdalam sobie sprawe z tego, jakie monotonne jest zycie...codziennie ludzie wstaja o tej samej porze, o tej samej porze klada sie spac, wszystko tak samo jak poprzedniego dnia...Czasem marze zeby po prostu nie miec swojego "domu"...miec tylko przed soba czysta tafle papieru i ciemny jak wegiel olowek...nie przejmowac sie niczym, zyc chwila, codziennie co innego robic, byc codziennie gdzie indziej...i nie przejmowac sie tym, ze spoznie sie gdzies, nie spieszyc sie nigdzie, po prostu zyc...czerpac z niego tyle ile sie tylko da...moze to glupie, ale tak wlasnie mysle...