Rejs w Solinie , Bieszczady.

" [...] Mimo to, gdzieś w głębi jej duszy czaił się strach.

Starała się to uczucie bagatelizować, ale często wracało podczas bezsennych nocy [...]

Był to strach przed życiem, w którym nikt nie pomoże jej pogodzić się z porażkami,

w którym miarą spełnienia będą jedynie przedmioty materialne, a ona,

pełna wyrzutów sumienia, będzie spoglądać za siebie, na swoje samotne, egoistyczne życie.

Rankiem, po każdej takiej nocy i ucieczce od najbardziej ponurych myśli,

wmawiała sobie, że samotność to dobra rzecz, bo nikt nie stoi na przeszkodzie jej

ogromnym ambicjom, nie zakłóca rytmu dnia, nie niszczy ubrań, nie zostawia brudnych talerzy

i porozkładanych gazet w nieskazitelnie czystym apartamencie.

Co więcej, dzięki temu całkowicie panowała nad swoim życiem.[...] "

Chwila Zapomnienia - Penny Vincenzi