Pierwszy raz czuję jakby moje słowa zostały wysłuchane,

Nabrały treści i kształtów, wykrystalizowane powietrze

Wcześniej były splotem przezroczystych fajerwerków,

Przemijającym momentem krótkiego dźwięku na niebie

Teraz zaczęły kiełkować zahaczając nieśmiało o grunt,

Który niektórzy ludzie zwą rzeczywistością

Z wątłych teorii narodziła się praktyka oparta o doświadzczenie

Utkano sens z wrzeciona wyobrażeń oplecionych artykulacją dźwięków

To jakby ołówek rzeźbił fundamenty wyrastających murów,

W których może zamieszkać człowiek i jego serce

Rysowanie planów za pomocą chmur było żmudne

Wystarczył niewielki wiatr przypominający o naiwności

I rozmazywało się wszystko na moich oczach z deszczem

Uparci marzyciele często miewają obite głowy, spuchnięte oczy

Kreślą wielkie rzeczy na piasku przy brzegach mórz

Do czasu gdy ktoś nie ochroni ich serc są niewidoczni.