Julia, cz.1

Pierwszy dzień szkoły. Nowa szkoła, nowe cele, nowe znajomości. Wszystko od początku, bardzo ją to cieszyło, że razem z nią do nowej szkoły poszli tylko jej najlepsi przyjaciele czyli Grzesiek i Paula. Niestety Grzesiek trafił do innej klasy i nikt nie wyrażał zgody na przepisanie go do przyjaciółek. Jednak nie przejmowali się tym. Próbowali mimo wszystko zrobić coś by ten dzień był idealny. Jednak wszystko wychodziło inaczej niż chcieli. Gdy tylko weszli na salę gimnastyczną Julka zauważyła, że razem z nią w klasie jest 'koleżanka' z podstawówki, której dziewczyna nienawidziła. To była Alex. Julia nie lubiła jej, ponieważ była bardzo cicha, nigdy się nie odzywała, no chyba, że musiała, nie potrafiła bronić swoich racji, była słaba i rzadko kiedy rozmawiała z ludźmi. Była jednak w klasie razem z nią. Wszyscy z nowej klasy stali w grupce, tylko ona obok wszystkich z nikim nie rozmawiała. Jednak Julka bez namysłu wepchała się razem z Paulą w nową klasę i od razu zaczęła się z każdym zapoznawać, a razem z nią gadała z każdym po kolei Paula. Klasa od razu polubiła obie dziewczyny. Julka bardziej dogadywała się z chłopakami, jak zwykle, natomiast jej przyjaciółka zaczęła od razu gadkę z pięcioma bardzo wylansowanymi dziewczynami, i nagle cały gwar na sali ucichł, bo weszła dyrektorka. Przywitała wszystkie klasy, po czym kazała się rozejśc do sal. Julia polubiła wszystkich chłopaków z wyjątkiem jednego, który wyglądał trochę jak gej, ale nie o jego wygląd chodziło, był egoistą i odzywał się tylko wtedy, gdy się go o coś zapytało, sam z siebie nic nie mówił. Cała klasa weszła do sali, obie przyjaciółki od początku wakacji umawiały się, że usiądą razem, jednak Paula usiadła w ławce z jedną z nowo poznanych koleżanek. Julka usiadła w swojej ulubionej ławce - ostatnia pod oknem. Wydawało się, że są już wszyscy i nagle wpadła do sali jeszcze jedna dziewczyna z czarnymi włosami w niebieskich, matowych szpilkach w krótkich spodenkach i bluzce w kwaity, wyglądała zupełnie tak jak Julka, tylko, że ona była blondynką i miała niebieskie, ale lśniące szpilki. Bez żadnego pytania usiadła obok Julii, obie spojrzały na siebie od góry do dołu i wybuchły śmiechem na całą salę. Wychowawczyni - pani Dąbrowska - od razu ich uciszyła, następnie podała plan lekcji i pożegnała swoją nową klasę. Dziewczyny nie zwracając na nikogo uwagi pierwsze wyszły z sali, a chłopaki pobiegli za nimi. 

- Nie przedstawiłam się, także jestem Natalia, a Ty.? - zapytała nowa dziewczyna.

- Ja jestem Julia, czyli siedzimy razem tak.? 

- No wiesz, zajęłaś moje stałe miejsce, więc jeśli chcesz tam zostać to musisz siedzieć ze mną. - powiedziała z uśmiechem Natalia.

- Więc zostajemy tam razem. - Julka odwzajemniła uśmiech.

Odwróciły się i zobaczyły, że chłopaki za nimi biegną więc chwilę na nich zaczekały, przybiegli wszyscy oprócz tego, którego nie polubiła Julka, chłopak zazywał się Paweł.

- To co teraz.? Może pójdziemy na piwo.? - zapytała Natalia.

- Genialny pomysł - powiedziała Julka - Co wy na to chłopcy.?

- Ja mogę iść. - powiedział Marek.

Po krótkiej dyskusji w końcu poszli wszyscy. Niestety w drodze do sklepu do Adriana zadzwonili rodzce, aby szybko wracał, bo coś muszą załatwić, więc tylko on nie poszedł.

Spędzili ze sobą dużo czasu, mieli okazje pogadać i się zintegrować. O 18:00 stwierdzili, że czas już iść do domów, po czym Julka od razu udała się na autobus i pojechała do domu, gdzie już nie było tak miło jak w szkole. Zmęczona wszystkim dziewczyna poszła się położyć, nie mogła doczekać się kolejnego dnia ze swoją klasą, jednak kolejny dzień nie miał być tak cudny jak ten...