We.

Tęsknię. Za każdą wspólnie spędzoną chwilą. Za Twoim dotykiem, zapachem, uśmeichem, spojrzeniem. 

Chciałabym powiedzieć Ci teraz co czuję. Zająć kilka minut.

Czy to dużo w porównaniu z czasem, który spędzam samotnie, myśląc co by było gdybyśmy zrobili inaczej?

Chciałabym żeby Twoja i moja przyszłość była kiedyś  nasza, wspólna. 

Tak, jak NASZA przeszłość. Kiedy brałeś mnie za rękę i kiedy przychodziłeś wieczorami żeby zebrać mnie na spacer chociaż oboje byliśmy zabiegani.

A teraz? Muszę przyzywczaić się do tego, że Ciebie nie ma. Muszę radzić sobie sama.

Już nie powiesz, że kochasz.. Nigdy. I nikt nigdy nie spojrzy już  na mnie w ten sposób.