Dlugo nie pisałam. W ostatnim czasie bardzo dużo się wydarzyło. Zakończenie roku, pożegnanie się z najlepszą klasą na świecie, płacz, radość, smutek, szczęście. Różne imprezy, które zbytnio nie dawały mi wiele radości. Dużo kłótni o nic, dużo wyzwisk, dużo odwagi, dużo zrozumienia. Urodziny, najwspanialsze dotychczas. Spełnienie mojego największego marzenia, które tkwiło w mojej głowie odkąd byłam dzieckiem. 11 lipca, Warszawa- koncert Metalliki. Stalam tak blisko Jamesa, Kirka, Larsa, Roba i nie zdawalam sobie sprawy, ze dzieję się to naprawdę. Plakałam przy co drugiej piosence, krzyczalam tak głosno jak tylko mogłam. Coś cudownego, nadal nie wierzę, że naprawdę tam byłam.. Najwspanialszym prezentem było dla mnie to, ze miałam okazję spełnić to marzenie z najcudowniejszym chłopakiem na świecie. Doceniam to jak wiele mam, doceniam to że mam jego. Tak naprawdę nikogo więcej nie potrzebuję. To on daje mi najwięcej szcześcia, sprawia, że się śmieję, czuję się przy nim bezpiecznie, jest moim ideałem. Przed nami wiele cudownych chwil, nowa szkoła, nowe miasto, nowi ludzie, nowe wyzwania, koncerty, woodstock, wakacje, będzie wspaniale! Dziękuję wszystkim, którzy przy mnie zostali, tym którzy się oddalili również dziękuję.

* * *

Powracam pełna sił i chęci (: