Tak jakos

Czasami mam wrażenie, że kiedy skrzydła się otworzą i odlecę, to nie wrócę nigdy w to samo miejsce.

Tak jest wtedy, kiedy zaczynają się zmiany w moim życiu.

Generalnie jestem głupia, głupia do potęgi n-tej i nie zmieni tego żadne inne twierdzenie.

Mówią, że trzeba popełniać samemu błędy, by móc je zrozumieć.

A ja im więcej ich popełniam, tym bardziej twierdzę, że nie dość, że źle zrobiłam, to jeszcze tracę coś z własnej głupoty.

Nieugiętej, niepowtarzalnej głupoty.

I to nie chodzi o to, że mam niską samoocenę, bo z  tym też już walczę.

Ale o to, że mam świadomość, że przez ostatni okres swojego życia zaniedbałam wiele spraw,

wiele z nich nie wróci, a jeszcze więcej odbije mi się dopiero w przyszłości.

Aha i jeszcze jeden morał: mówią, że rozmowa, to najlepsza forma komunikowania się, a ja mówię, że to g'no prawda.

Edit. - Tam gdzie pisze "głupia" wklejcie sobie "niemądra" :D :))