.klik.

Weźmiesz moją rękę w swoją ,
Co ma być, to będzie.

Bawię samą siebie do łez, wiecie? Jak nie wiecie to już wiecie. Jestem niesamowicie naiwną optymistką. Nadal wierzę w Ciebie i mnie, w nas [?] . Jeśli mogę w ogóle tak powiedzieć. Jeszcze do niedawna obiecywałam sobie, że nie wejdę w coś co nie zapewni mi przyszłości, a tu psikus! Budząc się rano nie wiem jakim Cię zastanę, jakim zastanę "nas". Jednocześnie podoba mi się to i doprowadza to białej gorączki, a jednak witam się z Tobą uśmiechem. Kiedyś mama powiedziała mi, że najpiękniejsze i najprawdziwsze rzeczy pokazuje się, a nie opisuje czy przydziela do danej kategorii. Najpiękniejsze uczucia rodzą się z nieprzemyślanych chwil, dzięki którym uczymy się życia. Mimo naszych częstych rozmów i jej mądrych nauk ja wciąż popełniam te same błędy. Wciąż wierzę ludziom i w ludzi zapominając kompletnie o sobie...