minęły czasy cieniutkich żyłek

wypływają teraz niemrawo na wierzch i można je dotknąć 
a kiedy mocno się przyciśnie, to wbrew pozorom nie pękają
marzę, że przy każdym zgięciu do wewnątrz nadgarstka - pęka mi skóra
i ścieka wartkim strumykiem gorycz 

byłam wczoraj nocnym lękiem i nasłuchiwałam ciężkiego oddechu 

a przecież swój wstrzymałam 

Graliśmy kiedyś w taką grę 

i udawało mi się wygrywać pomimo słabych płuc 

raz już myślałam, że może nareszcie czekają na mnie martwe wrzosowiska 

na których pocałowałam niegdyś samolubnego jeża 

spenetrowałam odbyt lilii, którą się stałam na przestrzeni roku

chciałam odnaleźć źródło niepowodzeń 

mam zaróżowione od krwi płatki 

i bardzo mi się to podoba

- to tylko gra