Zachęcam do klikania Fajne ! ;* 

-Ty jesteś nienormalna ?! Pisze do Ciebie a Ty nawet nie potrafisz odpisać...
-Przepraszam... po prostu Dawid się dziwnie zachowywał i wyszedł po tajemniczym telefonie, martwię się...-odpowiedziałam.
- a już myślałam że nie wiesz jak się używa komórki. Michał się o Ciebie pytał...
-jezu czy on nigdy się ode mnie nie odczepi ? Mam już go dość...
-pogadam z nim, obiecuje...
I wtedy zawołał nas do siebie Oskar. Był super przyjacielem, uśmiechnęłam się do niego.on odwzajemnil uśmiech i poszliśmy wszyscy zobaczyć jak jeżdżą utalentowani ludzie na deskorolkach lub bmxach. Byli wręcz znakomici. Cieszyłam się że mogę dzięki mojej paczce się uśmiechać w chwilach kiedy chce mi się płakać . Kochałam ich za to. Nagle zawirowań mi telefon w kieszeni. Od razu wyjelam go z kieszeni z myślą że to Dawid. Jednak się pomyliłam był to Michał. Odczytałam denna wiadomość o treści ''PIĘKNIE WYGLADASZ SKARBIE :**". Obejrzałam się nerwowo za ssiebie. Bałam się go, wiedziałam do czego jest zdolny. W końcu go zobaczyłam , uśmiechał się. Nagle poczułam ból brzucha. Szybko pobiegłam do łazienki. W łazience się trochę uspokoilam, lecz kiedy wychodzilam drogę zatarasowal mi Michał. Mię wiedziałam co mam robić, serce o mało co nie lamalo mi żeber , a oddech nagle przyspieszył gwałtownie. Delikatnie swoją prawa ręką pogladzil mi policzek,żeber uśmiechając się przy tym. Obok nikogo nie było. Teraz obawialam się najgorszego. On przyglądając się mi powiedział:
-Nie bój się... nic Ci nie zrobie... przecież mnie znasz. Nie ma tu nikogo kto by cię obronił. Nie wolno też oddalać się samemu od grupy.jeśli będziesz robiła to czego będę chciał nie będzie bolało.
-Czego ty ode mnie chcesz?-zapytałam hamując łzy.
-chce ciebie... jeszcze tego nie wiesz ? Będę z tobą czy to ci sie spodoba czy nie. Kocham cię i ty mnie też masz zacząć. A jeśli będziesz krzyczeć albo powiesz o tym komuś to nie będzie tak przyjemnie jak planuje tak.?
Nie wiedziałam co powiedzieć. Modlilam się by ktoś mnie uwolnił , by tedy przeszedł . Po moich policzkach płynęły łzy, on zapytał raz jeszcze :
-tak.?
Pokiwalam głową twierdząco, a on starł moje łzy z policzkow ...