3

Czytaliście? Polecam.!

Dzisiaj się wyspałam, wreszcie wypiłam pyszną mocną kawę i siadam do laptopa. Nie zaczynam od pracy, zaczynam od rozmów z przyjaciółmi. Chciałabym dzisiaj wam opowiedzieć trochę o mnie. Kiedyś byłam inna. Nie taka dobra, miła. Miałam mnóstwo problemów. Byłam rozpuszczona i stawiałam wszystko na swoim. Nigdy nie odpuszczałam i nie chciałam słyszeć o innych propozycjach. Uciekałam z domu. Spotykałam się ze znojomymi w ciemnych uliczkach. Piłam, paliłam wszędzie. Czasem spałam w parku, na ławce. Miałam problemy z gangami, mafiami, dresami. Pewnego dnia obudziłam się ze łzami w oczach. Kompletnie nie wiedziałam co się dzieje. Usłyszałam rozmowy, poczułam w środku niebezpieczeństwo. Zawsze byłam ciekawska, więc w piżamie zeszłam po cichu na dół i zobaczyłam jak moja mama podczas rozmowy z policjantami płacze. Poczułam strach, ogromny strach. Pomyślałam co znowu nabroiłam, że zadałam matce ból. Nawet nie interesowało mnie, że mogłam iść za kratki, tylko to, że moja własna matka płacze przeze mnie. Nigdy bym tak nie myślała, miałam w dupie tych, którzy płaczą z mojego powodu. Nie chcę pisać dlaczego mnie przymknęli. Wtedy zrozumiałam, że moje życie jest niczym. Chciałam się poddać, ale tak nie można. Doszłam do wniosku, że jestm panią mojego losu i to ode mnie zależy jak się potoczy moje życie. Dość w krótkim czasie wzięłam się za siebie. Postanowiłam, że nie będę tą samą osobą co kiedyś. Nikt mi nie ufał, mnóstwo czasu poświęciłam na staranie się o innych. Nawet po latach nie mam 100% zaufania. Ale się staram, inni to doceniają. Teraz pomagam im i bardzo się cieszę, że się zmieniłam.

Może to dzięki wam. Jestem szczerze dumna z siebie za moje czyny. I nie wstydzę się mówić o mojej przeszłości.

Alex/F.