Watching You, watching me...

I always wanted

to meet somebody like You.

Popojutrze do Kanady, jak to wszystko szybko minęło, pamiętam jak było 250 dni, pamiętam jak dopiero szłamdo gimnazjum, pamiętam jak płakałam, że już koniec podstawówki i większości mojej klasy już nigdy nie zobaczę, no i tak też się stało oczywiście, z 16 osób 5 widzę często, 3 osoby widziałam kiedyś gdzieś w oddali, a reszty w ogóle nie spotkałam i już nigdy nie spotkam, mimo że dużo z tych osób było super i czasami za nimi tęskniłam. Teraz już się przyzwyczaiłam, ta klasa jest fajniejsza haha xD  Ale i tak paru osób mi brakuje. No i co z tego, czesu się nie cofnie, trzeba się cieszyć tym, co jest i tym, co się ma. Tylko rozśmiesza mnie nasza tamta naiwność: "Będziemy się spotykać co miesiąc, będą spotkania klasowe, będziemy razem wyjeżdżać na wakacje!"  Takie głupie naiwne dzieciątka xd  Tak kochani obgadywacze-zmieniłam się. To prawda. I bardzo się z tego powodu cieszę, bo nie jestem już tak bardzo naiwna, jak byłam kiedyś! Bo czym innym można nazwać wiarę w zmianę kogoś, kto zawsze był taki sam i zawsze tak samo się zachowywał oraz nigdy nie dotrzymywał obietnic? Naiwnością. Teraz pewne rzeczy rozróżniam, mimo że nadal podtrzymuję teorię "nigdy nic nie wiadomo". Ludzie w głębi serca pozostają tacy sami. Czasami przypicują pewne defekty, ale jakaś stara cząsteczka będzie nadal w nich. Jeśli się nie chce zmiany- prawdziwej, a nie powierzchownej, to tak właśnie będzie. I z takim czymś się spotkałam. Już 5 raz tej osobie nie zaufam, nie dam już tej piątej albo nawet szóstej szansy. Bardzo dobrze się stało. I chuj w dupę wszystkim dwulicowym oszustom i oszustkom, którzy nie mają krzty odwagi na to, by pokazać wszystkim swoje prawdziwe oblicze. -.-

I see just You in the crowd.