Przykre jest to, że z roku na rok, zatracam coraz bardziej pasję i chęci na rzecz.. no własnie czego? 

Wydaje mi się, że nie jestem w tym odosobniona. Bardzo wiele otaczajacych mnie twarzy zaprzestało robienie czegoś, co niegdyś kochali bo... Zawsze jest jakieś "bo", czy to tylko odwieczne tłumaczenie się przed kimś, by nie przyznać się do porażki? Oczywiście, że jako ludzie lubimy wychodzić z twarzą, z każdej sytuacji, nie zwążając na to, jak to wpływa na samych nas. Patrzenie z tęsknotą w tył, do czasów, w którym myślało się przede wszystkim o jednym i tylko na tym chciało się całymi dniami skupiać, najlepiej odkładając inne obowiązki na bok. Jak dobrze, że istnieje coś takiego, jak przysłowiowy kopal w dupala, a ludzie poprzez nieświadome użycie kilku słów, są w stanie zmotywować Cię do pracy bardziej, niż ty sam.