No.037 poeta

Dotknij mnie

CHciałbym poczuć Twój dotyk

spojrzeć w Twoje oczy

odkryć Cię na nowo

dostać Cię w całości

Poczuj mnie

Chciałbym posiąść Twe serce

ukraść Twoje wnętrze

spożyćTwojąduszę

wypić Twój umysł

***

smak lęku i niepokoju

jest pyszny w Twoich ustach

chcę spić Twoją depresję

zagryźć Twoją nienawiścią

zlizać Twoją niepewność z warg

otruć się śmiercią

upaść jak domek z kart

wzrok pełen zimnej pustki

białko natłoku i stresu

tęczówka melancholii

źrenica pełna bólu

rzęsy osnute psychozą

powieki zgubną nieświadomością

łzy smutkiem bezgranicznym

proszę spójrz na mnie z miłością

***

Chyba jużsięwypaliłem

świat się skończył życie inne

ludzie wszyscy są odmienni

czekam czekam aż się zmieni

zmienność ciągle tak jak rosa

koniec końców i świat światów

odkryj poznaj przyjdź i kochaj

nie wytrzymam już bez Ciebie

***

Zapadam się

Rozpadam się

Moje wnętrze nie jest gównem

trocinami czy śluzem

i nie będę hodował słoni

Ja jestem Bogiem i Panem

Twoim władcą i królem królów

sługo całuj pierścień Pana

Spójrz na boskie nogi władcy

nieskalane zimnym ostrzem

oddaj to co mi zabrałeś

ulecz ratuj pomóż ożyw

Upadam znów

Podnoszę się

Moje ja nie jest złotem

Ja jestem szmatą

prochem i potworem

Twojąskazą na duszy

dajże spojrzećchociażna Cię

dotknij mnie krwawą brzytwą

popraw swoje imię

dam Ci wszystko za wszystko

nie rób nic tylko przybądź

***

smak tabletek kusi kusi

biały proszek zbałamuci

otwórz swoje dziwne wnętrze

uwolnij duszę jak najprędzej

rozpuść siebie w wodzie wodzie

połknij otchłań świadomości

zamknij problem zamknij problem

umysłowi opuść wodze

dotknij nieba dotknij nieba

obij organ o wątrobę

odpuść sobie odpuść sobie

zasmakuj w kurczliwym wszechświecie