dawno temu w Poznaniu.

Wiecie, jak to jest, kiedy mówi się sobie "Nie, nie ma mowy, nie napiszę pierwsza!". Czeka się, czeka, traci w końcu nadzieję, wymyśla milion 500 sto 900 oschłych odpowiedzi, w razie gdyby w końcu napisał... I gdy pisze, nie pamięta się ani słowa? Tak się cieszą chyba tylko dzieci i szaleńcy. To jedna z przypraw życia, która nadaje mu piękny smak ;)

Wczoraj upiekłam brownie, dzisiaj został już tylko jeden kawałek xD Znaczy, że chyba dobre było ;p

Ja chcę gdzieś pojechać! Już dobra, nie będe się upierać przy morzu, no ale kurde... Wszystkie osoby, które są chetne do wyjazdu, nie znają siebie na wzajem xD Chyba w końcu się wkurzę i urządzę wieczorek zapoznawczy ^ ^

Ktoś jeszcze by chciał jechać? ;p

Moje sy zaczynają mnie przerażać. Chociaż ten dzisiaj był miły;D

Sayo.!