Wiesz co?

Jest druga w nocy. A ja myślę o Tobie. Zamiast spać , cały czas mam przed oczami Twój obraz. I mimo , że nie widzę w Tobie nic co mogę wymienić jako zalete, bo zawsze znajdzie się ktoś lepszy, to i tak ze wszystkich ludzi na świecie teraz myślę właśnie o Tobie. I tylko gdy ujrzę Cię z daleka, spanikuję i nie będę wiedziała co zrobić. Przy Tobie żyję na pełnym spontanie. Nigdy nie wiem co się wydarzy za 5 min. Moje życie jest zaplanowane ale gdy ty się wpieprzasz w plany wszystko się zmienia. I już nie wiem co będzie dalej. A ja i tak lubię to uczucie . Nie umiem tego nazwać. Łączy nas więź która nie potrzebuje etykietki. Gdy jestem z kimś innym czuję się jak w rutynie, bo wiem co się zdarzy.

Spoglądam w przestrzeń. Mieszkając na 7 piętrze , fajnie jest czasami wyjrzeć przez okno spojrzeć na glasgow i hamilton i pomyśleć Czemu jestem tu? Czemuu tu a nie na Jamajce czy gdzie kolewieg. A ja zawsze mam odpowiedź na to pytanie. Mi sie tu podoba. I nie zamieniłabym mieszkania tu na żadne inne miejsce. Spolgądam przed siebie i idę z uśmiechem, zawsze. Bo te złe chwile są po to by docenić te dobre. A dobre są bezcenne.