Wiersze 

"Egoizm człowieka"

Kiedy człowiek myśli wyłącznie o sobie,

można wyczuc pustkę w każdym jego słowie.

Gdy pragnienie rzeczy materialnych narażają życia ludzkie,

zazdrośc, kłamstwo, nienawiśc - życie na to za krótkie.

Dla człowieka w egoiźmie inni mają mniej praw.

On stoi dumnie i czeka na wyklaskanie braw.

Rozładowuje na szłabszych nerwy, nie hamuje swoje żądze.

Po co mu miłośc, której nie ma, kiedy są pieniądze?

Tak twierdzi i myśli, że inni szanują jego zdanie,

a tak naprawde to też tchórze, którzy nie chcą skończyc marnie.

Bo oni również w egoiźmie gubią się codziennie.

Czasem obrażając ukrywają, iż czują się wstrętnie.

Człowiek stający się na ludzi obojętny,

kieruje się wygodą, a jego charakter smętny.

Bo kiedy człowiek kruchy staje się bogiem dla własnego siebie,

dąży do samozagłady, nie skończy szybko w niebie.