Czy warto śnić o tobie?


przez krystaliczną mgłę próbować cię gonić&


uśmiech twój łapać


niczym płatki śniegu na gorące usta&


nie widzieć nic


prócz przeźroczystej bieli po horyzont,


rozświetlonej tysiącami ciepłych promieni,


wypełniających niczym...


krystaliczna źródlana woda


każdy delikatnie przypieczętowany


na aksamitnym śniegu...


ślad twoich stóp


przekornie odbijający się w diamentowych soplach&





Czy warto śnić o tobie?


w nieuchwytnym powiewie wiatru


niosącego delikatną woń odpoczywających liści


starać się poczuć kojący zapach


twoich słonecznie rozwianych włosów&


i oszaleć z zachwytu widząc twoje oczy


na tle orkiestry leśnych barw, gdzie pierwsze skrzypce


gra sędziwy brąz odpoczywający jak dywan,


któremu w tle wtórują nadpobudliwa czerwień


i jak zawsze opanowany pomarańcz&


ze skromnym udziałem złotego kontrabasu&





Czy warto śnić o tobie?


by razem z tobą zgubić się


pomiędzy błękitem nieba...


przyprószonego niewinnymi obłokami,


a radosną zielenią jeszcze dziecinnie naiwnej trawy,


ośmielającej się konkurować w wyścigu do słońca


z opanowanym, promieniście dojrzałym zbożem&


i oddech twój kwiecisty słyszeć


w wesołym szepcie raczkującego strumyka,


w którym odbija się tęcza obudzona przez ciepłe łzy szczęścia


posłane przez Boga


i ująć twą dłoń, gdy z zachwytu milczysz milionami nut

____________________________________________