wciaż mowil ze mam wstawać.

nie upadac wiecej.

ze po kazdym upadku trzeba wstac.

nawet gdy boli coraz bardziej.

ze trzeba walczyc.

o wszystko o wszystkich.

zabraklo sily, wytrwalosci, nadzieji.

zabraklo wszystkiego czegokolwiek mnie nauczyli.

nie umialam wstac.

nie uwazalam ze mam po co.

z kolejnym dniem dawales mi coraz mocniejsze ciosy.

twoj lewy i prawy sierpowy bolal jakbys wjezdzal do mnie ciezarowka.

a ja udawalam ze nadal mam sile walczyc.

ze nadal mam o co.

zyjac w glowa w chmurach ufajac losu i bogu nigdy nic nie uda sie.

trzeba dac cos z siebie a ja nic nie dalam.

myslalam ze sama ja wystarcze i znow sie mylilam.

upadłam po raz ostatni i nie wstane. teraz to wiem.

i nie pomagajcie.

mnie tu dobrze.

po prostu zostawcie.

i badzcie szczesliwi.

ty w szczegolnosci.

w koncu ona da Ci go wiecej niz ja..