"...I just wonder
Do you ever
Think of me
Anymore
Do you?..."

wszystko źle jestem załamana choć nie lepszym określeniem byłoby przygnębiona. cały czas myślę tworzę fikcyjne powody dlaczego tak a nie inaczej choć wiem że nigdzie mnie to nie doprowadzi. czuje się bezradna , nienawidzę tak się czuć. nie mam głowy do nauki ani do niczego innego. a o 2o.oo mam na koncert iść. pff. zastanawia mnie też czy on jest tego wart, nie odpowiem sobie na to pytanie póki naprawdę go nie poznam a co za tym idzie muszę przez to wszystko przejść . może przesadzam, może ja się po prostu zakochałam jak zwykła przyjebana nastolatka z kompleksami. może. morze pełne możliwości. chciałam uczyć się historii ale co się okazalo nie mam nawet podręcznika. super wszystko przeciwko mnie. ale i tak cały czas myślę o tym dzisiejszym dniu o tym dlaczego się tak zachowywał.. zaczynam analizuję i znów jestem w punkcie wyjścia. to niefajne.  zresztą dosyć pierdół. nauczyłam sie już na sztukę i fizykę. czy wy wiecie że rytm to zorganizowany ruch dźwieków nastepujących po sobie.? o żesz jakie to interesujące.! idę idę bo się wciągnełam. CZymta kciuki żebym wreszcie do czegoś doszła w swych przezajebistych rozmyśleniach. stwierdzam że zostaję mi tylko przesłać wam buziaczka. :*

.wiem, zdjęcia z dupy wysrane ale nie mam nic innego.