8

Możesz myśleć co chcesz, tak samo ja. Możesz mówić, że to wszystko już minęło. Ale tak naprawdę to dalej jest w Tobie. Każde 

wspomnienie. Każda najdrobniejsza sytuacja, każdy gest, najmniejsza rzecz, która Ci o tym przypomina. Nigdy nie odpuści, a 

zarazem nigdy nie wróci. Nie możesz tego podnieść, pozbierać, posklejać na nowo. Każdy element jest gdzieś indziej w Twojej głowie. 

Zostanie, nie pozbędziesz się go. Nie łudź się. Trudno z tym żyć, bo najpiękniejsze wspomnienia jakie mialam zakończyły się jakiś 

czas temu i od tego czasu coraz trudniej znaleźć mi coś odpowiedniego. Coś z czym mogłabym wiązać kolejne wspaniałe wspomnienia. 

Dawałam radę, starałam się to wszystko zrozumieć. Na marne. Do teraz nie wiem gdzie to wszystko się posypało... Tak samo jak Ty. 

Już tego nie udźwigniemy. Trzeba z tym jakoś żyć. Wina leży po obu stronach, trzeba o tym pamiętać. Wiele Ci zawdzięczam, bo dzięki 

Tobie nauczyłam się naprawdę kochać drugiego człowieka. Nie wiem co mam zrobić w tym momencie, jestem bezradna.

http://www.youtube.com/watch?v=8v_4O44sfjM