punkt widzenia.

Ubolewam nad jakością tego zdjęcia...

Amsterdam w obiektywie Madziuli. 

To chyba prawda co mówią, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Albo tańczenia, jak to było w moim przypadku.

Wystarczyło tylko spojrzeć na inną osobę z boku, w zupełnie innej sytuacji niż na co dzień.

I wszystko jasne. Wszystko już wiem. 

Chciałabym się przenieść o kilka lat wstecz. Czas już chyba wyrzucić zeszyty z zapiskami fragmentów rozmów, czy cytatów z ulubionych wierszy. Ponoć czas dorosnąć. Ale ja nie wiem czy chcę, bo chyba nie umiem pozbyć się tych myśli, wyłączyć z użycia tej części mojej głowy, która każe mi stłamsić to wszystko co w niej siedzi na poczet logicznego myślenia o prywatnoskargowych aktach oskarżenia, traktatach unijnych, czy sposobach opodatkowania osób prawnych. 

Doby są chyba ostatnio jakieś krótsze.