25 stycznia 2013r

Witam. Ten  photoblog to pamiętnik, w ktorym bedę wylewała wszystko, co we mnie siedzi. Nie mam możliwości powiedzieć tego komukolwiek, ponieważ to, co zamierzam pisać, jest bardzo poważną sprawą, siedzącą głęboko w psychice. Stany depresyjne, których nikt nie widzi. Każdy patrzy - nikt nie widzi. Nie dostrzega najważniejszego. Ale to nic. Nikt nie jest w  stanie do końca zrozumieć człowieka, chociaż wydawaloby się, że jestem zwykła dziewczyną z miasta. Prawda?

Ciekawe, czy kiedyś przestanę go pisać i zrozumiem, o co chodzi w życiu. Bo teraz nie wiem. Nie wiem zupełnie, nie mam pojęcia. Po co żyć, skoro i tak wszyscy umrą? Populacja kiedyś się skończy. Nie, nie zostaniemy podzieleni na tych dobrych i tych złych. Nie istnieje piekło i niebo, ludzie, nie łudźcie się. Zostaniemy w glebie i zeżrą nas robaki. Taka jest szara rzeczywistość. O to w tym chodzi - czy ktoś pokaże mi zalety życia i uda mu się przekonać, że warto  pomyśleć, co będą czuć inni? Jeszcze w tym roku? Jeśli nie.. Sami zobaczymy.