modlitwa..

W moich dłoniach szklanka pełna zmarzniętych łez

a między nimi osiem złamanych serc.

Pierwsze moje, ósme Twoje

a między nimi serc obcych sześć.

I chyba czegoś tutaj nie rozumiem

szybko się uczę, ale żyć wciąż nie umiem.

Mówili mi `śmiej się`, dzisiaj każą mi płakać

wczoraj skrzydła ucieli, dzisiaj każą mi latać.

Dziś osiem serc w szklance na dnie

przez lodową tafle przedrzeć się chce.

Ja szukam Ciebie, Ty szukasz mnie

a między nami serc obych sześć.

I może miłość stopi ten lód

a ciepło sprawi, że stanie się cud..

Pamiętasz jak tuliłaś mnie do snu?

A teraz tylko ból i pokój zawsze pełen róż.

Każdego dnia jednego tylko chcę

błagam Was, zlitujcie się i zabijcie mnie.

Nikt nie stoi, wszyscy dobrze się bawią

a może własnie teraz ktoś kto na Ciebie liczy, umiera..

i w samotności wylewa łzy, może to ja a może ona

najważniejsze, ze nie Ty.

Codziennie pytam, czy kiedyś to się skończy

i nienawidzę słów `nic nas nie rozłączy`.

Zamykam oczy i udaję, że nie widzę.

Zamykam uszy i udaję, że nie słyszę.

Zamykam serce i udaję, że nie czuję.

To nie jest chyba najlepsza modlitwa.