Tak, czas leci nieubłaganieWierzycie w to, że takich zdjęć już nie będzie? Żadnego miziania się w uściskach, bo już... nie pora. Ja niestety tak. Tak mi żal tego wszystkiego. Zachowuję się, jakbym była dorosła i patrzę już z tej perspektywy, jakie to były szczęśliwe czasy, bo były! I człowiek zawsze myślał, że do czegoś dąży... A kiedy już przybył do stacji DOROSŁOŚĆ, to zauważa, że przegapił przystanek, bo wierzył ślepo w coś, co nie istnieje
Myślałam, sama nie wiem co myślałam, ale to było głupie.Te z obrazka zaraz pójdą każda w swoją stronę, choć teraz spoglądają w jeden punkt. Dla jednych będzie on wkrótce na wyciągnięcie ręki, a dla innych oznacza mozolną pracę. I dzięki Ci Kuba, bo dzięki temu zamazaniu widzę, że One już biegną
Pozdrawiam Was, moich klasowych, kochanych ludzi. Nie zmieniajcie się tylko tak bardzo
Życzę Wam , byście znaleźli to, czego szukacie
aha, i dzieki za te 3 lata
Tylko obserwowani przez użytkownika motyl7
mogą komentować na tym fotoblogu.