znów poczuć...

Chciałabym powiedzieć dość. Ale zwyczajnie nie potrafię. Chciałabym znów poczuć to, co wtedy. Ten delikatny wietrzyk, który dotykał mnie po szyi. Który delikatnie muskał moje usta. Znów poczuć te samo gorące słońce, które pieściło swymi promieniami moje piersi wynurzające się z dekoltu. Poczuć, jak delikatnie łaskocze mnie w bose stopy miękka trawa. Chciałabym znów poczuć jak smakował mój pierwszy lizak. I tę radość, kiedy pierwszy raz przejechałam parę matrów sama rowerkiem z dwoma kółkami z kijem, którego nikt nie trzymał. Poczuć znów ten pierwszy raz, kiedy moje najwieksze marzenia spełniły się. Spojrzeć wysoko w górę, w niebo i dostrzec tam piękne ogromne słońce. Łąkę zalaną wszystkimi kolorami tęczy przez najróżnorodniejsze kwiaty. Poczuć to samo ciepło na sobie. Ten sam czuły szept. Dotyk. Chcę by moje zmysły znów reagowały tak jak za pierwszym razem. Nie chcę by się przyzwyczajały. Chcę mieć powody, by przypomnieć sobie tamte chwile. Chcę by dano mi te powody. Tak zwyczajnie. Nie na srebrnej tacy, nie nie! Tylko jak zwykłej małej dziewczynce. Tak, ta mała dziewczynka wciąż we mnie siedzi i pragnie dostać od życia tego, czego wcześniej miała pod dostatkiem. Pragnę powtarzających się sytuacji wykonanych z tym samym wielkim uczuciem, co kiedyś. Z tą samą ogromną troską. Z tą niedoskonałą doskonałością. By móc czuć sięza każdym razem jak wtedy, gdy pierwszy raz...

Z biegiem czasu wszystko się zmienia. Brakuje mi tego, czego wcześniej było pod dostatkiem. Brakuje mi rzeczy tak prostych, tak banalnych. Kilka słów wypowiedzianych w ten sam sposób, jak kiedyś. Kilka prostych aa zarazem tak ważnych gestów...

Czytaj między wierszami. Nie zawsze wszystko ma sens. Nie zawsze kolor zielony jest kolorem zielonym. Czasami słowa mają ukrytą treść.  Czasami mają swoją tajemnicę. Którą tylko Ty możesz odkryć, chociażby dlatego, że dostrzegasz drugie znaczenie. Nie zawsze jest tak, że to na co patrzysz jest dokładnie tym, co widzisz.

Dowiedz się o mnie więcej tu:
c l i k