mÓj świat bez wad..;* !
Dodano: 1 LUTEGO 2008
Zrozumiałam, że to żyje w nas, 
Że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak.
Teraz, gdy już masz swoje sprawy,
Ja odtwarzam świat zapomniany.
Pamiętam dzień, pierwsze spotkanie,
Wspólne sny, pourywane.
Dzień stał się nocą, noc nie istniała,
Liczyłam czas do kolejnego spotkania.
Wierzyliśmy, że wszystko nasze jest na ziemi,
I że nikt już tego nie zmieni.
Że przeznaczenie odkryło naszą kartę,
Wspólne dni i wspólny adres.
Mijali nas pijani przechodnie,
Życzyli szczęścia na wpół przytomnie.
Pod ścianą ktoś bez strojenia strun,
Zagrał nam kilka starych nut.
To był nasz najlepszy czas, teraz wspominam,
Może wiesz, jaki będzie tego finał.
A te nasze miejsca, wrócę tam...
Wierzę w to, że nie będę wtedy sama.
Zrozumiałam, że to żyje w nas,
Że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak.
Teraz, gdy już masz swoje sprawy,
Ja odtwarzam świat zapomniany.
Wspominam każdą minutę, wspólne chwile,
Każdy uśmiech z fotografii nie daje mi tyle,
Co twój dotyk, każdy z nich był jedyny.
Twój zapach, który wciąż powraca.
Ten słodki wyścig z zachodem słońca,
Milion ziarenek piasku na naszych dłoniach.
Myślałam, że z nich można zbudować coś na dłużej,
Lecz drobny kamień przegrał z podmuchem.
Teraz chce zatrzymać czas,
Że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak.
Teraz, gdy już masz swoje sprawy,
Ja odtwarzam świat zapomniany.
Pamiętam dzień, pierwsze spotkanie,
Wspólne sny, pourywane.
Dzień stał się nocą, noc nie istniała,
Liczyłam czas do kolejnego spotkania.
Wierzyliśmy, że wszystko nasze jest na ziemi,
I że nikt już tego nie zmieni.
Że przeznaczenie odkryło naszą kartę,
Wspólne dni i wspólny adres.
Mijali nas pijani przechodnie,
Życzyli szczęścia na wpół przytomnie.
Pod ścianą ktoś bez strojenia strun,
Zagrał nam kilka starych nut.
To był nasz najlepszy czas, teraz wspominam,
Może wiesz, jaki będzie tego finał.
A te nasze miejsca, wrócę tam...
Wierzę w to, że nie będę wtedy sama.
Zrozumiałam, że to żyje w nas,
Że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak.
Teraz, gdy już masz swoje sprawy,
Ja odtwarzam świat zapomniany.
Wspominam każdą minutę, wspólne chwile,
Każdy uśmiech z fotografii nie daje mi tyle,
Co twój dotyk, każdy z nich był jedyny.
Twój zapach, który wciąż powraca.
Ten słodki wyścig z zachodem słońca,
Milion ziarenek piasku na naszych dłoniach.
Myślałam, że z nich można zbudować coś na dłużej,
Lecz drobny kamień przegrał z podmuchem.
Teraz chce zatrzymać czas,
Komentarze
~gosc
Siemanko mojswiatbezwad, fajne fotki :) BTW. Powinno Ci się spodobać: http://tinyurl.com/zdjecia-fbl
10/10/2013 7:58:55
~anko168
yeah:D moje dzieło. ale weś coś nowego ??????????????????????????????????? NOWE ZDJĘCIE PROSZE!!!!!!!!!!!!!!!:D
20/02/2008 19:28:55
