Nie wiem po co tu jestem. Nie wiem po co to pisze. Nic nie wiem. Kacper wiem że to ''czytasz''. Tak bardzo mi Ciebie brakuje. Tak bardzo chce żebyś wrócił. Dlaczego ta choroba dopadła Ciebie..? Dlaczego się poddałeś ? Do dzisiaj się zastanawiam jak mogłam Ci pomóc, byłeś taki słaby po chemioterapii a i tak miałeś siłe na te wszystkie rozmowy, mówiłeś że będzie dobrze. Wierzyłam Ci. Były dni kiedy nie miałam siły Tłumaczyć Ci że dobrze to wszystko znosisz, były dni kiedy to ja panikowałam że odejdziesz. Mimo wszystko byliśmy razem. Wierzyliśmy że nawet śmierć nas nie rozłączy. Dzielnie walczyłeś o każdą minute życia. Dzielnie wszystko znosiłeś, wszystkie zabiegi, operacje. Ale to boli. Boli mnie to że mnie zostawiłeś. Może tego nie widać na co dzień ale skoro jesteś tam u góry to widzisz jak wyglądają moje wieczory. Wierze w to że jesteś cały czas przy mnie. Kocham Cie.