Nie a jednak Tak?!

Wiem, że nie powinnam i mimo to poddaję się temu...

Wszystko przez ten błysk w Twoim oku, gdy patrzysz w moje oczy, przez Twój uśmiech, mimowolne zainteresowanie...

Wiem nie pokazuesz uczuć, nie chcesz, żeby znów ktoś Cię zranił, ale...

wszyscy jesteśmy w jakimś stopniu zranieni przez innych, przez życie, a może to my ranimy bliskich i obcych nam ludzi?

Może to chore ale strasznie za Tb tęsknię, niczego nie oczekuję,

Ty też nie, ale mimo to coś jest, wisi gdzieś w powietrzu, roztacza nad nami aurę...

Mówiłam, że się już nie spotkamy, że to koniec powtararzałam wiele razy chociaż nie chciałabym, by to już był koniec.

Wbrew sobie weszłam w tę samą rzekę i zatopiłam się po szyję, nie chcę się z niej wyłaniać- z Cb, chcę tonąć w Tb

Cholera jakie to trudne, jak można niczego nie oczekiwać?!

Oszukuję się dalej.

Niech ta bajka nadal trwa...