Nie ma jak demotywatory

Hey!

W końcu 3 dni wolnego. Trochę spokoju nareszcie jakiś luzik.Bedzie czas się spotkać i poczytać.

W szkole oki. Idę na konkurs o Unii Europejskiej. 

Jestem lekko zdołowana.

Dzisiaj byłam w dwóch bibliotekach.

W pierwszej nudy, oddałam i poszłam do drugiej.

Idę sobie mając nadzieję, że go spotkam oczywiście nawet w to nie wierząc.

Idę, planuję wejść w bramę i kogo widzę... jego.

Zamiast głupia się zatrzymać, zagadać choćby o jakichś jogurtach, to przyśpieszyłam.

Chce go spotkac i wykorzystać szansę i zagadać. 

Nie wytrzymam już nie całego tygodnia by go zobaczyć.

Chcę teraz, natychmiast, zaraz za minutę w tej chwili.

Haha.

Bez sensu.

Powinnam w sumie się cieszyć, bo dowiedziałam się kilku pozytywnych a nawet bardzo szczęśliwych rzeczy, ale ja nie chcę za bardzo w to wierzyć bo po co robić sobie nie potrzebne nadzieję by

potem było gorzej? To mnie wykończy. Masakra. Ta bezsilność.

Ale Kinya jutro ze mną posiedzi i pojadę z nią na próbę. Będzie fajnie! Potem znając rutynę dnia do Izuś. Trochę już mniejszy dołek. Zmieniłam repertuar muzyki i lepiej.

Nie smućmy się z powodu chłopaków bo oni z naszego się nie smucą.

Kinya dziękuję za motywację!

Patrycjo Tobie też dziękuję!

Dzisiaj byłam u Zuzi! Zabawna jest!:)

JUŻ MI PRZESZEDŁ DOŁEK PRZYNAJMNIEJ DO STANU, ŻE JEST ZAGŁUSZONY DOSTATECZNIE DOBRZE!

DZIĘKUJĘ!:***

PAPA!:):):)

DOBRANOC!:):):)

Don't worry be happy!