Heidii odc.4

Kolejny dziwny dzień rozpoczął się w życiu obojga młodych, Alex zastanawiał się jak ma zachować się w stosunku do Heidii, przecież wczoraj potraktował ją jak jakiś gówniarz ledwo pojawiła się Nadina, a on już się jej podporządkował. Nawet nie pobiegł za Heidii gdy speszyła się i uciekła przez tą cała niesmaczną sytuację. Heidii ostatnimi dniami miewała gorsze chwile, a jej kontakt z mamą był coraz słabszy. Tamtego dnia postanowiła zapytać ojca o poradę w końcu był jej ojcem i tak naprawdę nigdy go o nic konkretnego  nie prosiła.

H; O tatku jesteś ehem tato mogę Cię o coś zapytać?
M; Heidii nie zawracaj mi tyłka, nie mam głowy do pierdół.
H; Czy zawsze musiałeś mnie tak traktować jak teraz? Po prostu chciałam pogadać, ale ani z Tobą, ani matką nic się nie da, mam dość.
M; Skarbie przepraszam przez tę stratę domu, totalnie się pogubiłem po prostu nie wiem od czego mam zacząć w końcu straciliśmy wszystko!
H; Tato chciałam tylko zapytać, czy.czy.czy gdyby zależało Ci na kimś kto ma już kogoś, a byłbyś sam zaryzykowałbyś i starał się o tę osobę?
M; Heidii ciężko mi powiedzieć, bo nigdy nie miałem takiej sytuacji. Ale jako ojciec widzę jak spoglądasz na tego chłopaka, kochanie nie jestem Ci wrogiem, ale błagam uważaj na to co robisz bo mama i jego matka dostaną szału jak się dowiedzą, że wy coś.
H; Tak wiem tato bez obaw ja po prostu. Ehh zwyczajnie pytałam.

Po chwili Heidii poszła do innego pokoju myślami szukając odpowiedzi na nurtujące ją pytania. Zaczynała powoli zdawać sobie sprawę, że chłopak którego nie może mieć zaczyna zdobywać jej serce. W tym samym momencie Alex pojawił się z salonie i usiadł koło swojej matki, ta niemiłym wzrokiem zbadała go dokładnie po czym zaczęła rozmowę.

K; Mam nadzieję, że nie zadajesz się z tą dziewuchą synu! Wiesz dobrze, że przez takie jak ona to możesz sobie życie zniszczyć! Ja już nie raz Ci mówiłam co myślę o tym wszystkim!  Jacobsowie to nasi przyjaciele, ale nie pozwolę byś zakochał się w jakiejś gówniarze i zostawił moją Nadusię!
A; To ja z nią jestem czy Ty? W dupie mam co o tym wszystkim  myślisz! Nie robię niczego złego!  Dajcie mi wszyscy święty spokój chyba mam prawo do spotkań z koleżanką? A Nadina to Nadina będę chciał to odejdę. Wystarczy, że zmusiłaś mnie do związku z nią!
K; Ty jesteś bezczelny zamiast być mi wdzięczny! Ty gnoju! Ty niewdzięczniku! Dobrze Ci radzę uspokój się i trzymaj tego co trzeba bo z matki zamienię się we wroga i zniszczę Heidii życie!!
A; Ty jesteś z dnia na dzień coraz bardziej nienormalna zrobiłaś się chora! Wybierasz mi wszystko łącznie z dziewczyną i co ja mam być z nią związany tylko dlatego, że Tobie podpasowała?
K; Ale przecież tyle lat z nią jesteś musi was coś łączyć ot tak sobie z nią nie jesteś!
A; A zapytałaś kiedykolwiek co ja w ogóle do niej czuję!? Bardziej jest dla mnie jak przyjaciółka Z drugiej strony sam nie wiem czego chcę i nie chcę jej skrzywdzić. Zresztą daj mi spokój nara!!!

Po kłótni wściekły Alex uciekł do swojego pokoju. Miał za złe, że jego matka tak bardzo wpychała się w jego życie! Postanowił, że musi z tym coś zrobić! W dodatku musiał przeprosić Heidii  Najgorsze dla niego było to, że miał mieszane uczucia nie wiedział co czuje do Nadiny i nie wiedział dlaczego ciągnie go do Heidii. Zastanawiał się długo co tak naprawdę dzieje sięz  jego życiem.

c.d.n&